Κύρια πηγή: www.steliospissis.com.cy Ο Στέλιος Πισής γεννήθηκε στη Λεμεσό, στην Κύπρο, το 1976 και από τα πέντε του χρόνια φάνηκε η κλίση και το ταλέντο του στη μουσική. Σήμερα βρίσκεται καθηλωμένος στο κρεβάτι, μη μπορώντας να κινήσει τίποτε άλλο πέρα από το ένα του δάκτυλο, αλλά γράφει μουσική και για συμφωνικές ορχήστρες. “Δοξάζω τον Θεό για […]
Σὲ ζηλεύω, μωρέ, σὲ ζηλεύω. Ἐσὺ μπορεῖς νὰ γίνεις ὁ μεγαλύτερος ἱεραπόστολος μέσα στὸ Μοναστήρι, χωρὶς νὰ μιλᾶς καθόλου. Σιωπηρὰ θὰ προσεύχεσαι γιὰ ὅλους. Γιὰ ὅλη τὴν Ἐκκλησία, γιὰ τὸν κλῆρο, γιὰ τοὺς μοναχούς. Περνάει κρίση σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας. Πρὸ παντὸς νὰ προσεύχεσαι γιὰ τὴν πνευματική σου οἰκογένεια. Νὰ ἀφήνεις τὴν καρδιά σου ὁλάνοιχτη […]
Τὴ μαρτυρία του ὁ ἰατρὸς-παθολόγος Α. Τ. ἀπὸ τὴν Ξάνθη καταθέτει μὲ ἐπιστολή του, ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἑξῆς: «… Γιὰ τὸν πατέρα Πορφύριο ἀκούσαμε ἀπὸ τὸν τότε λαϊκὸ καὶ βοηθὸ στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Θράκης καὶ νῦν ἱερέα καὶ Καθηγητὴ τῆς Φυσικῆς στὸ ἴδιο Πανεπιστήμιο, τὸν π. Γεώργιο Ἀναγνωστόπουλο. Ἦταν τὸ 1980 καὶ στὶς 4.10.1980 […]
“Νὰ γίνεται, παιδί μου, κατὰ καιροὺς στὴ ζωή μας καὶ μιὰ γενικὴ ἐξομολόγηση, διότι διάφορα ψυχολογικὰ τραύματα ἢ διάφορα σοβαρὰ συμβάντα μᾶς δημιουργοῦν σωματικὲς ἀσθένειες. Στὴν ἐξομολόγηση νὰ μὴ λέμε μόνο τὰ ἁμαρτήματά μας, ἀλλὰ καὶ τοὺς διαφόρους λογισμούς, π.χ. φόβου, λύπης, χαρᾶς, στενοχώριας ποὺ περνᾶμε ἀπὸ διάφορα γεγονότα ἢ συμβάντα, ὅπως σεισμούς, θανάτους, γάμους, […]
Τὴ Μεγάλη Παρασκευή, ὅταν μπῆκα στὴν Ἐκκλησία, διαπίστωσα ἀμέσως ὅτι στὸ Ἱερὸ ὑπῆρχε καὶ ἕνας ἀκόμη ἱερεύς, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Παππούλη. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ δὲν μοῦ προξένησε ἰδιαίτερη ἐντύπωση, γιατὶ γνώριζα ἀπὸ τὸν πατέρα μου ὅτι ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα εἶναι τρομερὰ κουραστικὴ γιὰ τοὺς ἱερεῖς καὶ ὑπέθεσα ὅτι ὁ δεύτερος ἱερεὺς εἶχε πάει νὰ βοηθήσει […]
— Ὅταν ἤμουν νεότερος, παρεκάλεσα τὸ Θεὸ νὰ μοῦ στείλει τὴν ἀρρώστια τοῦ καρκίνου γιὰ νὰ πονῶ γιὰ τὴν ἀγάπη Του. Ὅταν τὸ εἶπα στὸ Γέροντά μου, «Ὄχι», μοῦ λέει, «εἶναι ἐγωισμὸς αὐτό». Καὶ σταμάτησα νὰ τὸ ζητάω. Ἥμαρτον Κύριε, ἔλεγα. Ἀπὸ ἐγωισμὸ ἐζήτησα ὑπὲρ τὴν δύναμίν μου. Τώρα λοιπόν, μετὰ ἀπὸ τόσα χρόνια, μοῦ ἔστειλε ἐκεῖνο […]
Σὲ συγγενῆ νευροπαθοῦς, ὁ Γέροντας συνιστοῦσε νὰ προσέχει τὸν ἑαυτό του, μήπως μολυνθεῖ κι ἐκεῖνος. Σὲ ἐρώτησή του, πῶς μπορεῖ νὰ συμβεῖ αὐτό, ἀφοῦ αὐτὴ ἡ ἀρρώστια δὲν εἶναι κολλητική, ὁ Γέροντας ἀπάντησε: “Δὲν εἶναι ἔτσι ὅπως τὸ λές. Τὰ ἄυλα μικρόβια τῆς νευρασθένειας πετᾶνε, πετᾶνε ὅπως τὰ κουνούπια καὶ προσβάλλουν τὴν ψυχή. (Ἔκανε ἀναπαράσταση […]
ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ Ἐξαιρετικῆς σημασίας θεωρῶ μιὰν ἰδιαίτερη προσφορὰ τοῦ γέροντα Πορφυρίου, ἡ ὁποία δὲν ἀποκλείω νὰ εἶναι καὶ ἡ πλέον δυσανάγνωστη. Στὸν Πορφύριο ἀποδίδονται πλήθη ἰάσεων, κι ὅμως πιστεύω πὼς ἂν ὁ Πορφύριος ἰδωθεῖ ὡς θεραπευτὴς τότε δὲν θὰ γίνει κατανοητός. Τί ἐννοῶ; Ὑπάρχει ἕνα εἶδος ἀφηγήσεων γιὰ ἰάσεις ποὺ πραγματοποίησε, ἀφηγήσεις οἱ ὁποῖες […]
Ἡ κυρία Ἀ.Σ., πνευματικὸ παιδὶ τοῦ ὁσίου Γέροντος Πορφυρίου, ἀφηγεῖται ἕνα θαυμαστὸ γεγονός, ποὺ μᾶς ἀποκαλύπτει τὴν δυνατὴ πίστη ἀλλὰ καὶ τὴν εὐαισθησία τοῦ ὁσίου Γέροντος καὶ μᾶς ταξιδεύει σὲ ὀνειρικοὺς κόσμους τοῦ ἐπέκεινα, ὅπου αἴρεται ἡ νομοτελειακὴ τάξη τοῦ φυσικοῦ κόσμου καὶ ἡ παραδοξότητα τῶν φαινομένων προκαλεῖ τὸν ὀρθὸ λόγο: «Τὸ φθινόπωρο τοῦ 1986 […]
Ο όσιος Γέρων, αντιμετώπιζε με ιδιαίτερη αγάπη και παρακλητική διάθεση τους καρκινοπαθείς. Εξέταζε με προσοχή την περίπτωση τους, προσπαθούσε να προχωρήσει σε δρόμους διαγνωστικούς, και μελετούσε γενικά τη φοβερή αυτή νόσο της εποχής μας. Είχε ο ίδιος προσβληθεί από τον καρκίνο. Μέσα του ήταν διάσπαρτη η νόσος, και όμως, όπως ο ίδιος έλεγε, είχε κατορθώσει να αποκοιμίσει […]
Σὲ συγγενῆ νευροπαθοῦς, ὁ Γέροντας συνιστοῦσε νὰ προσέχει τὸν ἑαυτό του, μήπως μολυνθεῖ κι ἐκεῖνος. Σὲ ἐρώτησή του, πῶς μπορεῖ νὰ συμβεῖ αὐτό, ἀφοῦ αὐτὴ ἡ ἀρρώστια δὲν εἶναι κολλητική, ὁ Γέροντας ἀπάντησε: “Δὲν εἶναι ἔτσι ὅπως τὸ λές. Τὰ ἄυλα μικρόβια τῆς νευρασθένειας πετᾶνε, πετᾶνε ὅπως τὰ κουνούπια καὶ προσβάλλουν τὴν ψυχή. (Ἔκανε ἀναπαράσταση […]
