— Δὲν ἔπρεπε νὰ πάψουν νὰ μαθαίνουν στὰ παιδιὰ τὴν παλιὰ γλῶσσα. Εἶναι ψυχολογικοὶ οἱ λόγοι ποὺ δυσκολεύουν τὰ παιδιὰ στὴν μάθηση, ὄχι πὼς εἶναι δύσκολο νὰ μάθουν τὰ ἀρχαῖα. Καὶ ἦταν μιὰ σπουδαία ἄσκηση αὐτὴ γιὰ τὰ παιδιά. Μιὰ ἐξάσκηση τοῦ νοῦ. Ἡ γλῶσσα εἶναι σπουδαῖο πράγμα. Ἔχουν πεῖ τόσο βαθιὰ πράγματα σ’ αὐτὴ […]
Τὰ φερσίματα τῶν παιδιῶν ἔχουν ἄμεση σχέση μὲ τὴν κατάσταση τῶν γονέων. Ὅταν τὰ παιδιὰ πληγώνονται ἀπ᾿ τὴν κακὴ μεταξὺ τῶν γονέων τους συμπεριφορά, χάνουν δυνάμεις καὶ διάθεση νὰ προχωρήσουν στὴν πρόοδο. Κακοκτίζονται, καὶ τὸ οἰκοδόμημα τῆς ψυχῆς τους κινδυνεύει ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ νὰ γκρεμισθεῖ. Νὰ σᾶς πῶ καὶ δύο παραδείγματα: Εἶχαν ἔλθει δυὸ […]
Ἄτεκνη κυρία, ποὺ εἶχε κάνει πολλὲς ἀποβολές, καὶ ἦταν πάλι ἔγκυος, προσέφυγε μὲ ἀγωνία στὸν Γέροντα, ζητώντας τὴν συμπαράστασή του. Ἐκεῖνος “εἶδε”, ὅτι τὸ πρόβλημά της ἦταν ψυχολογικό. Τὴ συμβούλευσε νὰ νοικιάσει δωμάτιο σὲ γειτονικὸ χωριό, νὰ ἠρεμήσει καὶ νὰ μὴν ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸ συγγενικό της περιβάλλον, ποὺ τῆς μετέδιδε ἄγχος, οὔτε μὲ τὸ τηλέφωνο. Ἡ […]
Οἱ γονεῖς ἑνὸς δύστροπου καὶ ἐπαναστατημένου παιδιοῦ, κατέφυγαν στὸν Γέροντα, περιγράφοντας τὴν κατάστασή τους καὶ ζητώντας ὁδηγίες γιὰ τὴν σωστὴ ἀντιμετώπισή της. Ὁ Γέροντας τοὺς ἔλεγε, τί πρέπει ἐκεῖνοι νὰ προσέξουν στὴν ζωή τους. Οἱ γονεῖς, κάθε τόσο, ἐπανέφεραν τὸ θέμα τοῦ παιδιοῦ τους, ἀλλὰ ὁ Γέροντας πάλι τοὺς μιλοῦσε γιὰ τὰ χριστιανικά τους καθήκοντα, […]
Οἱ γονεῖς ἑνὸς ἀγοριοῦ, ποὺ εἶχε πάθει νευρασθένεια, ἐπισκέφθηκαν τὸν Γέροντα, ζητώντας τὴν βοήθειά του γιὰ τὸ πρόβλημά τους. Ὁ Γέροντας “εἶδε” τὴν ψυχὴ τοῦ παιδιοῦ καὶ εἶπε: “Τὸ παιδί σας ἔχει πολὺ καλὴ ψυχή, καλύτερη ἀπὸ τὴ δική μου. Δὲν εἶναι ἄρρωστο, τραυματίσθηκε καὶ ἐπαναστάτησε, ἐξαιτίας τῆς δικῆς σας ὑπερηφάνειας καὶ τῶν […]
Μανούλα, μ’ ἀγαπᾶς πολύ, τὸ ξέρω καὶ γιὰ τὴν ἄνεσή μου κι ἀπὸ στοργὴ γιὰ μένα τ’ ἀδερφάκι μου θυσίασες πρὶν γεννηθεῖ. Ἀλοίμον’ ὅμως, στὴν ἄγνοιά σου πάνω, μ’ ἀγκάθια τὴ ζωή μου ἔστρωσες, γιατὶ τὸ σφάλμα σου αὐτὸ ἐγὼ θὰ τὸ πληρώσω, πεθαίνοντας νωρὶς ἢ πικρὰ ζώντας στὴ μοναξιά, …μὲ πλῆθος ἀγαθῶν, στὸν ἐγωισμό, […]
Οἱ νεανικὲς Συντροφιὲς τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Νικολάου Κορίνθου ἀποφάσισαν νὰ ἑορτάσουν τὴν λήξη τοῦ Κατηχητικοῦ τους γι’ αὐτὴ τὴ χρονιά, 2013-2014, μ’ ἕνα ἀφιέρωμα στὸν νέο Ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν ἅγιο Πορφύριο τὸν Καυσοκαλυβίτη. Ἡ ἐκδήλωση θὰ ξεκινήσει μὲ μία σύντομη ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα “τί εἶναι οἱ ἅγιοι;” καὶ ἀμέσως μετὰ θὰ γίνει προβολὴ […]
Συνάντησα γιὰ πρώτη φορὰ τὸν μεγάλο Γέροντα στὶς 21 Φεβρουαρίου 1986. Τὴν ἡμέρα ἐκείνη γεννήθηκε πρόωρα στοὺς ὀκτώ, ἀντὶ στοὺς ἐννέα μῆνες τῆς κύησης ὁ δεύτερος γυιός μου καὶ εἶχε σοβαρὸ ἀναπνευστικὸ πρόβλημα. Ζοῦσα τότε μὲ τὴν οἰκογένειά μου στὴν Ἀθήνα, ὅπου σπούδαζα θεολογία. Ἔτρεξα ἀμέσως στὸν Γέροντα Πορφύριο, γιὰ τὸν ὁποῖο εἶχα ἀκούσει τόσα […]
“Ypervasis”, by Kostas Kakogiannis Part one Part two Περισσότερα γιὰ τὸν Στέλιο Πισσῆ —————————- Πληροφορίες γιὰ τοὺς τίτλους τῶν Ἐκδόσεων τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου μπορεῖτε νὰ βρεῖτε ἐδῶ
Ἄλλη διήγηση τοῦ Γέροντα: « Ἦρθαν χθὲς στὸ δωμάτιό μου ἕνα ἀντρόγυνο μὲ τὸ κοριτσάκι τους, ποὺ ἦταν γύρω στὰ δώδεκα. “Παππού, πὲς στὸν μπαμπά μου καὶ στὴ μαμά μου νὰ μὴν μαλώνουν, διότι στὸ σπίτι ὅλη τὴν ἡμέρα τσακώνονται”, μοῦ εἶπε τὸ παιδὶ κι ἔβαλε τὰ κλάματα. Ἄρχισα κι ἐγώ, Γιάννη, νὰ κλαίω μαζὶ του […]
Μοῦ διηγήθηκε κάποτε ὁ Γέροντας Πορφύριος τὸ ἑξῆς: «Πήγαινα στὴ Θεσσαλονίκη μὲ τὸ λεωφορεῖο τῆς γραμμῆς Ἀθήνα-Θεσσαλονίκη. Τὸ εἰσιτήριό μου ἔγραφε ἀριθμὸ θέσεως. Ὅταν πῆγα νὰ καθίσω, ἔρχεται ἕνας νεαρὸς καὶ μοῦ λέει, “ἐδῶ θὰ κάτσω ἐγώ”. “Μὰ ὁ ἀριθμὸς θέσεως τοῦ εἰσιτηρίου μου εἶναι ἐδῶ”, τοῦ λέω. “ Ἂς εἶναι”, μοῦ λέει αὐτός, “νὰ πᾶς […]
— Ἐσὺ εἶσαι εὐλαβής. Κι αὐτή σου τὴν εὐλάβεια, αὐτή σου τὴν πίστη, θέλεις νὰ ἐπιβάλεις στοὺς γύρω σου. Νομίζεις ὅτι βγαίνει τίποτε ἔτσι; Κακὸ κάνεις. Διότι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἀντιδραστικοί. Λὲς στὸν ἄλλο νὰ κάνει κάτι καὶ δὲν τὸ κάνει, ἐπειδὴ τοῦ τὸ εἶπες. Ἀντιδρᾶ καὶ δὲν τὸ κάνει. Ἂν δεῖ ἐσένα νὰ κάνεις […]
«Δὲν πρέπει νὰ κάνουμε στὰ παιδιά μας συνέχεια ὑποδείξεις. Πρέπει νὰ δίνουμε τὸ καλὸ παράδειγμα. Νὰ μὴ συμβουλεύεις συνέχεια ἢ νὰ μαλώνεις τὸ παιδί σου» «Δὲν πρέπει νὰ χαϊδεύουμε τὸ ἕνα παιδὶ μπροστὰ στὸ ἄλλο. Ζηλεύουν…». «Τὰ παιδιὰ δένονται τὸ ἕνα μὲ τὸ ἄλλο ὅταν τοὺς ζητᾶμε νὰ κάνουν δουλειὲς ἢ νὰ προσέξουν ἢ νὰ […]
Μιὰ μητέρα παραπονιόταν ὅτι δὲν τὴν ἀκούει πιὰ ὁ γυιός της, δὲν πηγαίνει ἐκκλησία καὶ τὰ τοιαῦτα. Τῆς λέω: — Τόσα χρόνια τὸν καταπίεζες, «κάνε τοῦτο, πήγαινε ’κεῖ». Τώρα θέλει ἐλευθερία. Μὴν τοῦ λές, κάνε ἔτσι, κάνε ἀλλιῶς. Μόνο προσευχήσου μὲ ἀγάπη μυστικὰ γιὰ κεῖνον. Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Ἡ θεϊκὴ φλόγα ποὺ ἄναψε στὴν καρδιά […]
Ἡ θεολογικὴ μελέτη τῆς ζωῆς καὶ τῆς διδασκαλίας συγχρόνων προσώπων τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ στερεώματος εἶναι μιὰ ἰδιότυπη ἄσκηση. Θὰ τὴν ὀνόμαζα «ἄσκηση στὴ συνάντηση μὲ τὸ σήμερα», ὑπὸ τὴν ἔννοια ὅτι πασχίζεις νὰ διακρίνεις ποιὰ ρεύματα συνθέτουν τὴν τρέχουσα συγκυρία, νὰ ἀφουγκραστεῖς τί ἰδιαίτερο κομίζει κάθε παρουσία, νὰ διαγνώσεις συγκλίσεις καὶ ἀποκλίσεις, νὰ νοήσεις τὴ θεολογία […]
Σὲ ἄλλους γονεῖς, ποὺ εἶχαν σοβαρὰ προβλήματα μὲ τὰ παιδιά τους, εἶπε: “Εἴδατε τί πάθατε μὲ τὰ παιδιά σας; Εἴδατε ποῦ ἔφθασαν; Τὰ ἀγαπούσατε, ἀλλὰ καὶ τὰ καταπιέζατε. Καὶ δὲν εἴχατε τὴν ἀπαιτούμενη ἁγιότητα γιὰ νὰ τὰ συγκρατήσετε κοντὰ στὸν Χριστό. Ὅσο ἦταν μικρά, τὰ συγκρατούσατε. Ὅταν μεγάλωσαν, τὰ χάσατε. Δὲν πρέπει νὰ πολεμᾶτε τὰ […]
