Ὁ Γέροντας δὲν παρέλειπε, ὅταν τὸ ἔκρινε ἀναγκαῖο, νὰ μὲ ἐπιπλήττει ἢ νὰ μὲ ἐπαινεῖ, καὶ μάλιστα σὲ περιόδους ποὺ δὲν τὸ περίμενα. Μὲ ἐπέπληττε, κυρίως, ὅταν εἶχα ἠρεμία καὶ οἱ μέρες μου περνοῦσαν ἀνέφελες καὶ ἄνετες. Τότε ἔβρισκε κρυφὲς ἀμέλειες καὶ παραλείψεις μου καὶ τὶς ἐπεσήμαινε. Ἀντίθετα, μὲ ἐπαινοῦσε, ὅταν περνοῦσα […]
Ἕνας φίλος δέχθηκε, ὅπως μου ἐκμυστηρεύθηκε, τὴν σκληρὴ συμπεριφορὰ ἐκ μέρους ἀνθρώπων αὐστηρῶν ἀρχῶν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐξουθενωθεῖ καὶ νὰ παρεξηγηθεῖ τελείως, ὡς πρὸς τὸν χαρακτήρα του. Ὁ Γέροντας τὸν ἀνέπαυσε, διότι ἔβαλε τὰ πράγματα στὴ θέση τους, πραγματοποιώντας πετυχημένη ψυχικὴ ἀκτινογραφία του. Τοῦ εἶπε: «Εἶσαι καλός, εὐαίσθητος, ἥσυχος· εἶσαι πρόβατο τοῦ Θεοῦ, Ἀλλά, ὅταν […]
Συμβούλευε ὁ Γέροντας νὰ διαλέγουμε ἤπια λόγια γιὰ νὰ ποῦμε κάτι σὲ κάποιον, ὥστε νὰ μὴν ὑπάρχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀντιπαλότητας. Κι ἔφερνε τὸ ἑξῆς παράδειγμα: «Ἂν χρειαστεῖ νὰ πεῖτε σὲ κάποιον ὅτι ψεύδεται, μὴν τοῦ πεῖτε ὅτι λέει ψέματα διότι εἶναι φυσικὸ νὰ πληγωθεῖ καὶ ν᾿ ἀντιδράσει. Πέστε του ὅτι δὲν τὰ λέει μὲ […]
Ἡ πνευματικὴ ἐργασία, ποὺ κάνετε στὰ βάθη τῆς ψυχῆς σας, νὰ γίνεται μυστικά, νὰ μὴ γίνεται ἀντιληπτὴ ὄχι μόνο ἀπ᾿ τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ οὔτε κι ἀπὸ σᾶς τοὺς ἴδιους. Ὅ,τι κάνει ὁ καλὸς ἑαυτός σας, νὰ μὴν τὸ παίρνει εἴδηση ὁ κακός. «Μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου». Ἀριστερὰ εἶναι ὁ […]
…Πέρασα μέσα, ἀφήνοντας ἕνα κουτὶ μὲ γλυκὰ καὶ κάθησα πανευτυχὴς ἀπέναντι ἀπὸ τὸν Γέροντα, ποὺ τὴ στιγμὴ ἐκείνη βρισκόταν μόνος στὸ διαμέρισμα. Ἦταν μιὰ πολὺ θερμὴ καλοκαιρινὴ ἡμέρα καὶ ἐπάνω στὸ τραπέζι εἶχε τοποθετηθεῖ ἕνας ἀνεμιστήρας περιστρεφόμενος, ποὺ ὅταν γύριζε πρὸς τὸν Γέροντα τὸν ἐνοχλοῦσε, καθὼς ἦταν ἱδρωμένος. «Σταθεροποίησέ τον σὲ παρακαλῶ, γιατί θὰ μὲ […]
Ὅποιος θέλει νὰ γίνει χριστιανός, πρέπει πρῶτα νὰ γίνει ποιητής. Ἂν στραπατσαριστεῖ ἡ ψυχὴ καὶ γίνει ἀνάξια τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, διακόπτει ὁ Χριστὸς τὶς σχέσεις, διότι ὁ Χριστὸς «χοντρὲς» ψυχὲς δὲν θέλει κοντά Του… Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης —————————- Πληροφορίες γιὰ τοὺς τίτλους τῶν Ἐκδόσεων τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου μπορεῖτε νὰ βρεῖτε ἐδῶ
Γ.Γ.: Ὁ Γέρων Πορφύριος ἦταν ἕνας σύγχρονος προφήτης. K. I.: Πῶς τὸ ἐννοεῖτε αὐτό; Γ. Γ.: Τὸ προφητικὸ πνεῦμα, ὄχι μόνο μὲ τὴν ἔννοια τοῦ προορατικοῦ καὶ τοῦ διορατικοῦ χαρίσματος, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἔννοια τῆς προφητικῆς ἰσχύος· ὅπως μιλοῦσαν οἱ προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὡς ἔχοντες ἐξουσίαν, ἐν δυνάμει. Ὁ Γέρων Πορφύριος ἦταν πολὺ εὔθραυστος. […]
Ὅταν ἔβλεπα καλόγερο στὸν δρόμο, τὸν ἀκολουθοῦσα ἀπὸ πίσω. Κάτι μὲ τραβοῦσε. Ἔτσι κι ἕνα βράδυ πῆρα ἀπὸ πίσω ἕνα καλόγερο καὶ βράδιασε. Σκοτείνιασε καὶ μαζεύτηκα σ’ ἕνα παγκάκι. Ἐκεῖ μὲ βρῆκε ἕνας χωροφύλακας, μὲ πῆρε γι’ ἀλητάκο καὶ μοῦ εἶπε νὰ τὸν ἀκολουθήσω στὴν Ἀστυνομία. Πέρασα τὴν νύχτα στὸ κρατητήριο. Εἶχα πάντα μιὰ φυλλάδα […]
Ὁ Γέροντας, μὲ τὴν ἀγάπη του καὶ τὰ χαρίσματά του, ἦταν ἕνας ἰσχυρὸς μαγνήτης, γιὰ τοὺς περισσοτέρους. Ὄχι γιὰ ὅλους. Γιατί ὑπῆρξαν καὶ ὁρισμένοι, ποὺ τὸν ἀγνόησαν θεληματικά, ἂν καὶ εἶχαν ἀκούσει γι᾿ αὐτόν. Διψοῦσαν, περνοῦσαν δίπλα ἀπὸ τὴν κρυστάλλινη πηγή, δὲν ἔσκυβαν νὰ πιοῦν κι᾿ ἔφευγαν διψασμένοι. Γιατί; Δὲν εἶχαν πνευματικὴ ὅραση, γιὰ νὰ […]
Ὁ Γέροντας, μὲ τὴν αὐταπόδεικτη ἁγιότητά του, δὲν ἀποτελοῦσε μόνο μιὰ ἀναμφισβήτητη πνευματικὴ ἀξία, ἀλλὰ γινόταν, χωρὶς νὰ τὸ ἐπιδιώκει, καὶ μέτρο ἀξιολόγησης τῆς πνευματικῆς ἀξίας τῶν ἄλλων. Ἕνας φίλος εἶχε κάποτε μιὰ ἀπρόσμενη περιπέτεια: Διαφωνοῦσε μ᾿ ἕναν γνωστό του, γιὰ κάποιο σοβαρὸ θέμα καί, στὴν προσπάθειά του νὰ συνδιαλλαγεῖ μαζί του, συνέλαβε τὴν ἰδέα […]
(Ἀπὸ τὴν συλλογὴ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΤΑ, ἐκδόσεως 1995) * * * Κοτόπουλα ἐλευθέρας βοσκῆς καταντήσαμε, στὸν τόπο μας μέσα στὰ συρματοπλέγματα μᾶς κλείσανε. Μπορεῖ νά ’ν μακρυὰ τὰ σύρματα καὶ νὰ μὴ φαίνονται ἢ ἄλλο μάτι νὰ χρειάζεσαι γιὰ νὰ τὰ δεῖς. Μὰ ὑπάρχουν τ’ ἄτιμα, πῶς μπερδευτήκαμε, κι οὔτε τ’ ἅπλωμά τους ἀντιληφθήκαμε; Δεσμὰ οἰκονομικά, δεσμὰ διεθνῆ, ΕΟΚ […]
Ἔλεγε ὁ πατέρας Πορφύριος ὅτι ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ ἐπιδιώκει νὰ γνωρίσει τὴν ἁμαρτωλὴ καὶ ἠθικὰ πτωχή του κατάσταση, γιὰ νὰ γίνεται ταπεινὸς καὶ νὰ γίνεται συμπαθὴς πρὸς τοὺς ἄλλους ἁμαρτωλούς. Γι᾿ αὐτὸ κι ὁ Χριστὸς ἔλεγε ὅτι οἱ πόρνες κι οἱ τελῶνες ἔχουν, διὰ τῆς μετανοίας καὶ τῆς ταπεινώσεως, τὸ προβάδισμα γιὰ τὴ βασιλεία […]
Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΑΦΑΝΕΙΑΣ (Εἰς φίλον αἰσθανθέντα ὅτι παρηγκωνίσθη) 1. Ὅταν ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἔγραψε τὸ «ἐν τῇ ἀφανείᾳ ἐλεύθερος» ἐξέφραζε μίαν ἐμπειρίαν. Ἡ δημοσιότης εἶναι δουλεία σκληρά. Ἡ ἑκουσία ἀφάνεια εἶναι δρόμος πρὸς τὴν ἐλευθερίαν. 2. Ὑπάρχουν ἀφανεῖς βαρυγκομοῦντες διὰ τὴν ἀφάνειάν των καὶ ἐπιδιώκοντες τὴν προβολήν των. Ζοῦν τὸ μαρτύριον τῆς στερήσεως. […]
Μερικοὺς μῆνες πρὶν γνωρίσω τὸν π. Πορφύριο, ἐπειδὴ βρισκόμουν σὲ μεγάλη πνευματικὴ ἀνάγκη καί, ἐπικαίρως, στενὸς φίλος μὲ πληροφόρησε γιὰ κάποιον παρεπιδημοῦντα ἁγιορείτη Γέροντα, ποὺ δῆθεν εἶχε διορατικὸ χάρισμα, τὸν ἐπισκέφθηκα καὶ μάλιστα χωρὶς προηγούμενη εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ μου. Ἀλλὰ ὁ γέρων ἐκεῖνος, ἀντὶ νὰ μὲ ἀναπαύσει ψυχικά, μεγάλωσε τὴν ταραχή μου. Ὅταν τὸ ἀνέφερα […]
Εἶχα φθάσει ἕνα πρωινό, μὲ τὴ συντροφιά μου, στὴν αὐλὴ τοῦ Γέροντα. Σὲ κάποια ἀπόσταση διέκρινα ἕνα γνωστό μου ἀρκετὰ ζηλωτὴ καὶ αὐστηρὸ χριστιανό. Τὸν πλησίασα, χάρηκε ποὺ μὲ εἶδε ξαφνικὰ μπροστά του, εἴπαμε διάφορα γιὰ τὸν Γέροντα, ὁπότε κάποια στιγμὴ τὸν ἀκούω νὰ μοῦ λέει: «Ἔρχονται καὶ κάτι ἄνθρωποι στὸν Γέροντα τελείως ἄσχετοι καὶ […]
Ὁ Γέροντας βοηθοῦσε νὰ ὁμαλοποιηθοῦν “μπερδεμένες” καταστάσεις, μὲ τὴν ἀπαραίτητη βέβαια προϋπόθεση, ὅτι θὰ συνεργαζόταν καὶ ὁ ἐνδιαφερόμενος. Μιὰ φορά, ἕνας νέος ἤθελε νὰ δημιουργήσει οἰκογένεια καὶ σκεπτόταν νὰ ἀπευθυνθεῖ σὲ κάποια σοβαρὴ νέα, γιὰ νὰ τὴ ζητήσει σὲ γάμο. Θεώρησε ὅμως ἀπαραίτητο, πρὶν ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἐνέργειά του, νὰ ρωτήσει τὸν Γέροντα καὶ τὸν ἐπισκέφθηκε. […]
