«Πήγαινες καὶ σωριαζόσουν δίπλα στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου του, ἕνα κουβάρι ἀπόγνωσης…» 1
Τέλειωσα τὸ διάβασμα τῶν σημειώσεων αὐτῶν, παραμυθητικῶν καὶ κατανυκτικῶν. Ἐξῆλθα γιὰ λίγο ἀπὸ τὰ δαιδαλώδη μονοπάτια τῶν λογισμῶν μου. Ξαναβρῆκα σ’ αὐτὲς τὴν ἅπλα καὶ τὴν ἁπλότητα τοῦ ταπεινοῦ πνεύματος τοῦ σεβαστοῦ ἁγίου Γέροντα Πορφυρίου. Ξαναθυμήθηκα ὄχι τὸ τί πρέπει νὰ κάνω, ἀλλὰ τὸ πῶς. «Ὅταν χτίζεις γιὰ νὰ χτίζεις, φτιάνεις τὸν τάφο σου. Ὅταν […]