Διάφορα βιβλία ποὺ διατίθενται ἀπὸ τὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος
Περισσότερα »Ὁ Γέροντας στὸ σοβαρό, ἀλλὰ καὶ λεπτὸ θέμα τῶν σχέσεων τῶν δύο φύλων, ἦταν πατερικὰ διακριτικός. Δὲν μποροῦσε κανεὶς νὰ τοῦ προσδώσει τὸ συμβατικὸ χαρακτηριστικὸ τοῦ αὐστηροῦ ἢ τοῦ ἐπιεικῆ, διότι ἁπλὰ ἦταν σωστός. Βρισκόταν ἔξω καὶ πάνω, τόσο ἀπὸ τὴ δαιμονολογία τῆς σεξοκεντρικῆς ἠθικῆς τῶν “αὐστηρῶν”, ὅσο καὶ ἀπὸ τὸν ἀγγελισμὸ τοῦ ἐρωτικοῦ ἐξαγνισμοῦ […]
Τὰ χρόνια κυλοῦσαν. Σὲ μιὰ ἐπίσκεψή μου στὸν Γέροντα κι᾿ ἐνῶ συζητούσαμε διάφορα θέματα, ξαφνικὰ τὸν βλέπω νὰ σκύβει, νὰ ἀγκαλιάζει τὸ κεφάλι μου καὶ νὰ μοῦ τὸ σταυρώνει ἐπανειλημμένα, ψιθυρίζοντας: «Εἶναι ἀριστερά, ἀριστερὰ τὸ βλέπω». Ὁ Γέροντας μοῦ εἶχε κάνει, μὲ τὴν μυστικὴ προσευχή του, «πνευματικὸ ἐγκεφαλογράφημα». Δὲν μοῦ ἔδωσε ἐξηγήσεις, μοῦ ἔδωσε ὅμως […]
Σὲ μιὰ ἄλλη συνάντησή μας, μὲ βοήθησε νὰ τὸν καταλάβω λίγο, μ᾿ αὐτὰ τὰ λόγια του: «Ὅταν εἶσαι ἄρρωστος, ξέρεις τί πρέπει νὰ κάνεις; Νὰ παρακαλᾶς τὸ Θεὸ νὰ συγχωρήσει τὶς ἁμαρτίες σου. Κι᾿ ὁ Θεός, ἐπειδὴ θὰ τὸν παρακαλᾶς πονεμένος καὶ ταπεινωμένος, θὰ σοῦ συγχωρήσει τὶς ἁμαρτίες καὶ θὰ σὲ κάνει καλὰ καὶ στὸ […]
Μοῦ ἔκανε ἐξαιρετικὴ ἐντύπωση τὸ γεγονός, ὅτι ὁ Γέροντας ἀφιέρωνε τὸν χρόνο του, ἢ γιὰ νὰ προσεύχεται ἀποκλειστικὰ ἢ γιὰ νὰ ἐργάζεται προσευχόμενος. Τὸν ἔβλεπα νὰ μοῦ μιλᾶ, νὰ τηλεφωνεῖ, νὰ τρώει, νὰ πίνει νερό, νὰ ἀνάβει τὴ σόμπα, νὰ ἐκτελεῖ ὅλες τὶς ἐργασίες του καὶ καταλάβαινα, ὅτι παράλληλα προσευχόταν. Αὐτὸ ποὺ δίδασκε στοὺς […]
Συνέχεια ἀπὸ τὸ ἄρθρο: “Τὸ πνευματικὸ χάδι τῆς προσευχῆς” - Ἡ Μαρία καὶ ὁ Δημήτρης ἦταν ἀδέλφια. Ὁ Δημήτρης εἶχε φίλο τὸν Γιῶργο, γιατρό. Ὁ Γιῶργος ἐπισκεπτόταν τὸν Δημήτρη στὸ σπίτι του. Ἔπειτα ἀπὸ καιρό, ἡ Μαρία φανέρωσε στὸν ἀδελφό της τὸ μυστικό της. Εἶχε ἐρωτευθεῖ βαθιὰ τὸν Γιῶργο καὶ ὑπέφερε, πονοῦσε ἡ καρδιά της […]
Κάθε φορὰ ποὺ ὁ Γέροντας μιλοῦσε γιὰ τὴν προσευχή, ἀντιλαμβανόμουν ὅτι δὲν ἐννοοῦσε μιὰ προσπάθεια ἐπιδερμικὴ καὶ ἀποσπασματική, ἀλλὰ βαθιὰ καὶ διαρκή. Κάποτε ἀντιμετωπίζοντας τὸ πρόβλημα τοῦ παιδιοῦ μιᾶς γνωστῆς στὸν Γέροντα καὶ σὲ μένα μητέρας, ἡ ὁποία μοῦ ζήτησε νὰ τὸν ρωτήσω σχετικά, μοῦ εἶπε: - Τὸ παιδὶ ἔχει ἕνα ἐσωτερικὸ πρόβλημα καὶ γι᾿ αὐτὸ […]
Μιὰ μέρα, ποὺ σκέψεις πικρίας μὲ κατέκλυζαν γιὰ κάποιους ἀνθρώπους, ποὺ μὲ κατέκριναν ἀδίκως, ὁ Γέροντας ἔκρουσε τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιὰ τὴν ἐπιθετική μου, ὅπως εἶπε, στάση. Τοῦ ἀντέτεινα, ὅτι οὔτε εἶπα, οὔτε ἔκανα ὁ,τιδήποτε ἐναντίον τῶν ἐπικριτῶν μου, ἀλλὰ μόνον σκεπτόμουν ἀρνητικά, χωρὶς νὰ ἐξωτερικεύoμαι καὶ γι᾿ αὐτὸ χωρὶς νὰ θίγω κανέναν. Τότε […]
Μπροστὰ στὸ αὐτοκίνητό μου κρεμόταν ἕνα κομποσχοίνι ποὺ τὸ εἶχε φτιάξει καὶ μοῦ τὸ εἶχε δώσει ἡ ἀδελφή του, Γερόντισσα Πορφυρία πρὶν ἀπὸ πολλὰ χρόνια, καὶ ὅταν τὸ εἶδε μοῦ εἶπε: «Αὐτὸ τὸ κομποσχοίνι σου τὸ ἔχει δώσει ἡἀδελφή μου ἡ Χαρίκλεια (ἔτσι λεγόταν πρὶν ἡ γερόντισσα Πορφυρία), ἔτσι δὲν εἶναι;» Ναί, τοῦ λέω Παππούλη, ἔτσι εἶναι, μοῦ τὸ ἔχει […]
Ὁ Γέροντας, πάντοτε ἔδινε προτεραιότητα στὴν ἀσθένεια τῆς ψυχῆς, ἄσχετα ἂν ἡ ἀσθένεια τοῦ σώματος ἦταν σοβαρή. Πολλοὶ ἀσθενεῖς ἐπισκέπτες τοῦ ζητοῦσαν πιεστικά, νὰ προσευχηθεῖ μόνο γιὰ τὴν ἴαση τῆς σωματικῆς ἀσθένειάς τους. Δὲν μποροῦσαν νὰ τὴν ὑπομείνουν. Νόμιζαν, ὅτι ἡ παράταση τῆς σωματικῆς τους ἀσθένειας θὰ κλονίσει τὴν πίστη τους στόνΧριστὸ καὶ θὰ τοὺς […]
Ἕνας ἀδελφός μοῦ ἔλεγε τὸ ἑξῆς γιὰ μιὰ οἰκογένεια ποὺ τὸ μεγαλύτερο ἀπὸ τὰ δυὸ κορίτσια της ποὺ εἶχε, τὸ πείραζε τὸ δαιμόνιο καὶ τὸ ἔβαζε νὰ κάνει πολλὲς ζημιὲς μέσα στὸ σπίτι σπάζοντας διάφορα ἀντικείμενα καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι πετώντας πέτρες καὶ ἄλλα πράγματα. Πῆγε ὁ ἀδελφὸς μαζὶ μὲ τὸν π. Ε. (πνευματικὸ […]
Εἴχαμε μιὰ συζήτηση μὲ τὸν Παππούλη καὶ δὲν ξέρω πῶς ἔφτασε τὸ θέμα ἐκεῖ καὶ μοῦ εἶπε γιὰ ἕνα περιστατικὸ ποὺ τοῦ συνέβηκε ὅταν εἶχε πάει στὴν Κυλλήνη τῆς Ἠλείας. Περίμενε κάποιο καράβι μᾶλλον ἐκεῖ στὴν παραλία καὶ ἕνας ψαρὰς πιὸ πέρα ψάρευε, ἀλλὰ δὲν ἔπιανε ψάρια. Ὁ Παππούλης ἔκανε βόλτες ἐκεῖ στὴ θάλασσα κοντὰ καὶ ὁ ψαρὰς […]
Οἱ γονεῖς ἑνὸς δύστροπου καὶ ἐπαναστατημένου παιδιοῦ, κατέφυγαν στὸν Γέροντα, περιγράφοντας τὴν κατάστασή τους καὶ ζητώντας ὁδηγίες γιὰ τὴν σωστὴ ἀντιμετώπισή της. Ὁ Γέροντας τοὺς ἔλεγε, τί πρέπει ἐκεῖνοι νὰ προσέξουν στὴν ζωή τους. Οἱ γονεῖς, κάθε τόσο, ἐπανέφεραν τὸ θέμα τοῦ παιδιοῦ τους, ἀλλὰ ὁ Γέροντας πάλι τοὺς μιλοῦσε γιὰ τὰ χριστιανικά τους καθήκοντα, […]
Ὁ Γέροντας μοῦ εἶπε ἐπιγραμματικά: «Ἀρρωσταίνουμε, ὅταν δενόμαστε μὲ πρόσωπα καὶ πράγματα». Αὐτὴ ἡ ἄποψη, ἀποτελοῦσε μιὰ ἄλλη ἔκφραση τῆς σωματικῆς ἀρρώστιας, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸ δέσιμο τῆς ψυχῆς μὲ τὴν ἁμαρτία. Διότι, τί ἄλλο εἶναι, παρὰ ἁμαρτία, ὁ ψυχικός μας δεσμὸς μὲ τὰ δημιουργήματα (πρόσωπα, πράγματα) καὶ ὄχι μὲ τὸν Δημιουργό; * * * […]
Φίλος γιατρός, μοῦ ζήτησε νὰ ὑποβάλω γραπτή του ἐρώτηση στὸ Γέροντα, γιὰ προσωπικό του πρόβλημα. Ἀντιγράφω τὸν διάλογο, ἀπὸ σημείωμά μου πρὸς ἐνημέρωση τοῦ γιατροῦ: Ἐρώτηση, σχετικὴ μὲ τὸ πρόβλημά του. Ἀπάντηση Γέροντος: — Μωρέ, τί εἶναι αὐτὰ τὰ ἀπωθημένα ποὺ γράφει, ἂν ἔχουν σχέση μὲ τὸ ψυχικό του πρόβλημα; Τί εἶναι αὐτὰ τὰ κληρονομικά;. […]
Ἕνας φίλος δέχθηκε, ὅπως μου ἐκμυστηρεύθηκε, τὴν σκληρὴ συμπεριφορὰ ἐκ μέρους ἀνθρώπων αὐστηρῶν ἀρχῶν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐξουθενωθεῖ καὶ νὰ παρεξηγηθεῖ τελείως, ὡς πρὸς τὸν χαρακτήρα του. Ὁ Γέροντας τὸν ἀνέπαυσε, διότι ἔβαλε τὰ πράγματα στὴ θέση τους, πραγματοποιώντας πετυχημένη ψυχικὴ ἀκτινογραφία του. Τοῦ εἶπε: «Εἶσαι καλός, εὐαίσθητος, ἥσυχος· εἶσαι πρόβατο τοῦ Θεοῦ, Ἀλλά, ὅταν […]
