Στὴν Μονὴ Βελλᾶς μπαίνουμε σὲ μιὰ παλιὰ ἐκκλησία μὲ τοιχογραφίες. Τὶς θαυμάζουμε, ἐνῶ ὁ Γέροντας χάνεται στὸ ἱερό. Εἶμαι μόνη στὸ ἕνα κλίτος, οἱ ἄλλοι στὸ ἄλλο. Σὲ λίγο ἔνιωσα μιὰ εὐωδία. «Τώρα νιώθεις καὶ εὐωδιές!», εἰρωνεύτηκα τὸν ἑαυτό μου. Ἡ ἐκκλησία παλιά, δὲν λειτουργεῖται. Ὅσο περνᾶνε τὰ λεπτὰ ἡ εὐωδία δυναμώνει. Κοιτάζω γύρω-γύρω. Νιώθω […]
Κ. Ι.: Τὸ νὰ βρίσκεσαι γιὰ δεκαπέντε ὁλόκληρα χρόνια «παρὰ τοὺς πόδας», γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω τὴν παραστατικότατη αὐτὴ εἰκόνα, ἑνὸς Γέροντα, γιὰ τὸν ὁποῖο χαρακτηριστικὰ ἔχει λεχθεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας κάθε διακόσια χρόνια παρουσιάζει τέτοιο, εἶναι μία πολὺ μεγάλη δωρεὰ ἀπὸ τὸ Θεό. Μεγάλη καὶ γιὰ ὅλους ἐμᾶς ἡ εὐλογία νὰ πληροφορηθοῦμε μερικὰ ἔστω […]
ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ Ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι ἡ ἀνθρωπολογία τοῦ Πορφυρίου δημιουργεῖ δυνατότητες γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς ἀθέατης ἁγιότητας, ἐκείνης, δηλαδή, τῆς ἁγιότητας, τὴν ὁποία οὔτε κὰν μπορεῖ νὰ ὑποψιαστεῖ ἡ στενάχωρη θρησκευτικότητα. «Οἱ ψυχὲς οἱ πεπονημένες, οἱ ταλαιπωρημένες, ποὺ ταλαιπωροῦνται ἀπὸ τὰ πάθη τους, αὐτὲς κερδίζουν πολὺ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν χάρι […]
Ἡ κυρία Ἀ.Σ., πνευματικὸ παιδὶ τοῦ ὁσίου Γέροντος Πορφυρίου, ἀφηγεῖται ἕνα θαυμαστὸ γεγονός, ποὺ μᾶς ἀποκαλύπτει τὴν δυνατὴ πίστη ἀλλὰ καὶ τὴν εὐαισθησία τοῦ ὁσίου Γέροντος καὶ μᾶς ταξιδεύει σὲ ὀνειρικοὺς κόσμους τοῦ ἐπέκεινα, ὅπου αἴρεται ἡ νομοτελειακὴ τάξη τοῦ φυσικοῦ κόσμου καὶ ἡ παραδοξότητα τῶν φαινομένων προκαλεῖ τὸν ὀρθὸ λόγο: «Τὸ φθινόπωρο τοῦ 1986 […]
Συχνὰ οἱ προσκυνητὲς ζητοῦσαν ἀπὸ τὸν Γέροντα νὰ προσευχηθεῖ γιὰ ἐκείνους καὶ γιὰ ἀγαπημένα τους πρόσωπα καὶ πάντοτε ὁ Γέροντας ὑποσχόταν πὼς θὰ τὸ πράξει. Μοῦ γεννήθηκε ἡ ἀπορία: Πῶς μπορεῖ ὁ Γέροντας νὰ θυμᾶται ἑκατοντάδες ὀνόματα; Μιὰ μέρα ποὺ μιλούσαμε γιὰ τὴν προσευχή, στρέφεται ξαφνικὰ καὶ μοῦ λέει: - Θὰ μὲ ρωτήσεις ἴσως, πῶς […]
Ὁ σεβάσμιος Γέρων δὲν ἦταν μόνο διδάσκαλος τοῦ Εὐαγγελίου, παιδαγωγὸς τῶν νέων ἀνθρώπων καὶ φωτισμένος ἀπὸ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ σύμβουλος τῆς οἰκογένειας. Ἦταν ἐπιπλέον καὶ μία εὐαίσθητη, λεπτὴ καὶ ποιητικὴ φύση. Ἀγαποῦσε τὰ πουλιά, ἀγαποῦσε τὰ ἄνθη, τὸν συγκινοῦσε ἡ φύση. Τοῦ ἄρεσε νὰ ξυπνᾶ τὰ πρωινὰ καὶ νὰ βλέπει τὸν ἥλιο νὰ ἀναδύεται […]
Σὲ μία ἀπὸ τὶς πολλὲς ἐπισκέψεις μου στὸ Ἅγιον Ὄρος συνάντησα καὶ τὸν πατέρα Χριστοφόρο, ὁ ὁποῖος εἶχε τὴ συγκλονιστικότατη ἐμπειρία νὰ δεῖ ζωντανὸ μπροστά του τὸν Ἅγιο Γεώργιο καὶ νὰ μιλήσει μαζί του. Καθὼς τὸ ἀφηγούμην, λοιπόν, αὐτὸ στὸ Γέροντα Πορφύριο, ἄρχισε νὰ κλαίει. Τόσο πολὺ εἶχε συγκινηθεῖ, ποὺ σὲ μιὰ στιγμὴ μοῦ λέει: […]
Κ. Ι.: Εἶναι ἐκπληκτικὰ αὐτά, ποὺ μᾶς εἴπατε, κύριε Παπαζάχο. Γ.Π.: Αὐτὴ ἡ ἱστορία, ἡ ἀφήγησή της, ὑπῆρξε, ὅπως σᾶς εἶπα, ἡ πρώτη μου ἀμοιβὴ ἀπὸ τὸ Γέροντα Πορφύριο. Κ. Ι.: Πολὺ σπουδαία ἀμοιβή, πράγματι. Γ.Π.: Καὶ ξέρετε, κύριε Ἰωαννίδη, τί μοῦ ἦρθε στὸ μυαλὸ ὅταν πρωτάκουσα αὐτὴ τὴν ἱστορία καί, φυσικά, κάθε φορὰ ποὺ […]
Κ. Ι.: Εἶναι μεγάλη ἡ χαρά μας, ποὺ ἔχουμε μαζί μας τὸν ἐπίκουρο Καθηγητὴ τῆς καρδιολογίας κ. Γεώργιο Παπαζάχο, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε θεράπων ἰατρὸς τοῦ Γέροντος Πορφυρίου γιὰ δεκατέσσερα ὁλόκληρα χρόνια. Γ.Π.: Δική μου ἡ χαρά, ποὺ μοῦ δίνετε τὴν εὐκαιρία νὰ πῶ λίγα πράγματα γιὰ τὸ μακαριστὸ Γέροντα. Οἱ καρδιολόγοι κάμνουμε πάντα στοὺς ἀσθενεῖς […]
Γεωργίου Γαλίτη, καθηγητῆ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. (Συνέντευξη στὸν κ. Κλεῖτο Ἰωαννίδη) Κ. Ι.: Οἱ Γέροντες στὴν Ὀρθοδοξία εἶναι οἱ φωτεινοὶ ἐκεῖνοι καθοδηγητές, οἱ ὁποῖοι ἔχουν φτάσει σὲ μεγάλα μέτρα ἀρετῆς καὶ ἁγιότητας καὶ εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ ἐνσαρκώνουν τὸ ἰδεῶδες του Εὐαγγελίου. Εἶναι οἱ βιωματικοί, οἱ καθηγητὲς τῶν ψυχῶν τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι, […]
- Θὰ σοῦ δώσω ἕνα παράδειγμα, γιὰ νὰ καταλάβεις. Φαντάσου μιὰ πόλη μὲ πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους, οἱ ὁποῖοι ἁμαρτάνουν. Σ’ ἕνα Μοναστήρι ἐκεῖ ζεῖ ἕνας μοναχὸς ἀσκητής, ὁ ὁποῖος σηκώνει τὰ καθαρὰ χέρια του στὸν Θεὸ καὶ τὸν παρακαλεῖ νὰ μὴν τιμωρήσει ὅλες αὐτὲς τὶς χιλιάδες ποὺ ἁμαρτάνουν. Σὲ διαβεβαιώνω, λοιπόν, ὅτι γιὰ τὸ χατίρι […]
