Ὁ κύριος Ἀθανασιάδης ἦταν ἐφέτης στὴ Θεσσαλονίκη καὶ μετὰ ἔγινε ἀντιεισαγγελεὺς τοῦ Ἀρείου Πάγου. Δὲν ξέρω γιὰ ποιὰ αἰτία τὸν εἶχαν καταδικάσει σὲ θάνατο οἱ Γερμανοὶ καὶ εἶχε ζήσει σὲ στρατόπεδα συγκέντρωσης στὴ Γερμανία. Μοῦ διηγήθηκε λοιπὸν διάφορες ἐμπειρίες ἀπὸ τὴ ζωή του στὸν ἑλληνικὸ στρατὸ καὶ στὰ γερμανικὰ στρατόπεδα. Μεταξὺ ἄλλων μοῦ περιέγραψε κάποια […]
Ζοῦσε στὸ χωριό μου μιὰ χήρα ποὺ εἶχε ἕνα χωραφάκι κοντὰ στὴ θάλασσα. Μοῦ διηγήθηκε, λοιπόν, κάποτε τὰ ἑξῆς: «Ἐγὼ εἶμαι μόνη στὸν κόσμο, παιδιὰ δὲν ἔχω. Ἡ μοναδική μου περιουσία εἶναι αὐτὸ τὸ χωράφι, καὶ βάλθηκαν ὅλοι νὰ μοῦ τὸ πάρουν, νὰ τὸ ἀπαλλοτριώσουν. Ἀρνήθηκα ὅμως ὅλες τὶς δελεαστικὲς προτάσεις ποὺ μοῦ ἔκαναν. Ὥσπου […]
Αὐτὸ ποὺ λέει ὁ λαός, «ὅ,τι κάνεις, θὰ τὸ λάβεις», τὸ ἔζησα ἄπειρες φορὲς στὴ ζωή μου. Μιὰ ἰδιαίτερη περίπτωση εἶναι καὶ ἡ ἑξῆς: Ἔρχεται ἕνας κύριος μία μέρα στὸ μαγαζί μου, στὴν ὁδὸ Σταδίου, καὶ μοῦ λέει, «ἐπιτρέψτε μου σᾶς παρακαλῶ νὰ κάνω ἕνα τηλέφωνο, γιατὶ εἶναι μεγάλη ἀνάγκη». Τοῦ λέω, «εἶναι χαλασμένο τὸ […]
