Tὸ νὰ συγχωροῦμε ὅσους μᾶς ἔβλαψαν, τὸ θεωροῦσε ὁ Γέροντας πολὺ βασικό. Πολύ συχνὰ ἐπαναλάμβανε τὸ στίχο τῆς εὐχῆς: «Πρῶτον καταλλάγηθι τοῖς σὲ λυποῦσιν». Καὶ στὴν ἐξομολόγηση ἔδινε ἰδιαίτερη σημασία σ᾿ αὐτὴ τὴν πνευματικὴ ἁμαρτία, νὰ θυμόμαστε τὸ κακὸ ποὺ μᾶς ἔκανε κάποιος καὶ νὰ τοῦ κρατᾶμε κακία ἢ πικρία ἢ ἔχθρα. Ἤθελε τὶς ψυχές […]
Οἱ γονεῖς ἑνὸς ἀγοριοῦ, ποὺ εἶχε πάθει νευρασθένεια, ἐπισκέφθηκαν τὸν Γέροντα, ζητώντας τὴν βοήθειά του γιὰ τὸ πρόβλημά τους. Ὁ Γέροντας “εἶδε” τὴν ψυχὴ τοῦ παιδιοῦ καὶ εἶπε: “Τὸ παιδί σας ἔχει πολὺ καλὴ ψυχή, καλύτερη ἀπὸ τὴ δική μου. Δὲν εἶναι ἄρρωστο, τραυματίσθηκε καὶ ἐπαναστάτησε, ἐξαιτίας τῆς δικῆς σας ὑπερηφάνειας καὶ τῶν […]
Κάποια βραδιὰ εἴχαμε συγκεντρωθεῖ μιὰ ὁμάδα μαζὶ μὲ ἕναν Ἁγιορείτη. Νύχτωσε. Ὁ καιρὸς ἦταν ἀνταριασμένος καὶ ἀπειλητικός. Ὅμως, κοντὰ στὸν Γέροντα καὶ γιὰ ὅσους ἀκόμη δὲν ἦταν μαθημένοι στὴ σκοτεινὴ νύχτα τῆς φύσης, δὲν ταραζότανε ἡ γαλήνη. Ὁ Γέροντας μιλοῦσε γιὰ τὴ διαφορὰ τῆς ταπεινοφροσύνης ἀπὸ τὸ σύμπλεγμα τῆς κατωτερότητας. Ὁ ταπεινός, ἔλεγε, δὲν εἶναι […]
Ἦταν ψυχραμένος ἕνας μὲ τὴ γυναίκα του. Κουρασμένος τὸ μεσημέρι ἀπὸ τὴ δουλειά του, ποῦ νὰ πάω; λέει. Πῆγα στὴν Ἕλλη καὶ ξεκουράστηκα. — Ἀκοῦς, παιδί μου, ἀκοῦς; Κατάκοπος ἦταν. Πῆγε κουβέντιασαν… καὶ ξεκουράστηκε. Διότι ὑπῆρχε μέσα ἡ φλόγα τῆς ἀγάπης. Μεγάλο πράγμα αὐτό. Ἔχουμε ἐμεῖς θεῖο ἔρωτα γιὰ τὸν Χριστό; Νὰ εἴμαστε κατάκοποι, νὰ […]
Μοῦ λέει ὁ Γέροντας: Τώρα ποὺ ἔχεις ἐδῶ τὸ αὐτοκίνητό σου, πᾶμε μαζί, γιατὶ θέλω νὰ ἀγοράσω μερικὰ λαχανικὰ σὲ ἕνα περιβόλι. Εἶναι ἐδῶ κοντὰ σὲ μιὰ ρεματιά, στὸ χωριὸ Μήλεσι. Πῆρα τὸν Γέροντα καὶ πήγαμε. Ὅταν γυρίζαμε τοῦ διηγήθηκα μία ἱστορία ποὺ εἶχε πεῖ ἕνας παπᾶς, ὅτι τὴν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας, στὰ «Σὰ […]
Ἡ ἀνάγκη γιὰ ψυχικὸ ξεκούρασμα κοντὰ σὲ ἅγιες μορφὲς μὲ ἔφερε πρὶν δώδεκα χρόνια κοντά του. Ἕνα παλιὸ πνευματικό του παιδὶ μὲ σύστησε στὸ μακαριστὸν Γέροντα. – Γέροντα, τοῦ εἶπε, σοῦ ἔφερα τὴ γυμνασιάρχη μου. Ἀντέδρασα χωρὶς νὰ τὸ θέλω. – Γιατί ἀναφέρεις τίτλους; τῆς εἶπα. Ἐδῶ εἶμαι ἡ Παναγιώτα. Αὐτό ἀρκεῖ. Παράξενο. Ὁ Γέροντας […]
While at the Holy Skate of Kavsokalyvia on Mount Athos, the Elder Porphyrios had given orders for his grave to be dug. Through a spiritual child of his, he dictated a farewell letter of advice and forgiveness to all his spiritual children. Here is the letter as it was sent to us from the Holy Convent […]
Τοῦ εἶπα κάποτε: — Γέροντα, δὲν μπορῶ νὰ συνεργασθῶ μ’ αὐτὸν τὸν ἀδελφό… Εἶναι γκρινιάρης. — Μωρέ, ἐσὺ ἔχεις ἐγωισμό. Τὸ ξέρεις; Ἀπ’ αὐτὸν τὰ παθαίνεις ὅλα. — Τὸ ξέρω, Γέροντα, τὸν ἔχω ἀπὸ μικρός. Εὔχεσθε νὰ μοῦ δώσει ὁ Θεὸς ταπείνωση στὴν καρδιά μου. — Ὅταν ἡ καρδιὰ ἔχει τὴν ἁγία ταπείνωση, ὅλα τὰ […]
Τὰ τρισεκατομμύρια τῶν ἀστέρων καὶ τὰ ἀναρίθμητα πλήθη τῶν ἀγγέλων ἐκτελοῦν μίαν συμπαντικὴν ἁρμονίαν μὲ βάσιν τὸ πρόγραμμα τοῦ δημιουργοῦ των. Ἡ ἀσύλληπτος ἁρμονία πληροῖ τὰ σύμπαντα. Κάθε μόριον τῆς ὑλικῆς δημιουργίας καὶ κάθε προσωπικὴ ὀντότης τῆς πνευματικῆς, ἐκτελεῖ ἀλλὰ καὶ ἀπολαμβάνει τὸν θεσπέσιον ὕμνον. Στιγμὴν τινὰ τῆς ἀχρόνου αἰωνιότητος ὁ ἀρχηγὸς μίας πτέρυγος τῆς, […]
Γεωργίου Ἀρβανίτη, τ. Προέδρου Ἐφετῶν Α. Ὁ Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης (Ἄρθρο στὸ περιοδικὸ Πεμπτουσία, τ. 2ο, Ἀπρίλιος - Ἰούλιος 2000) Ὁ Γέροντας Πορφύριος γεννήθηκε τὸ 1906 στὸν Ἅγιο Ἰωάννη Καρυστίας Εὐβοίας καὶ βαπτίσθηκε Εὐάγγελος. Στὸ σχολεῖο φοίτησε μόνον δύο χρόνια. Ἡ ἀσθένεια τοῦ δασκάλου καὶ ἡ φτώχεια τῆς οἰκογένειάς του τὸν ἔσπρωξαν νὰ ἐργασθεῖ […]
«Θὰ φύγουμε. Ἐδῶ δὲν θὰ μείνουμε καὶ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἑτοιμαστοῦμε, αὐτὸ εἶναι ὅλο. Καὶ τὸ μυστικὸ εἶναι, ὅταν ἑτοιμαστοῦμε καὶ γίνουμε τέτοιοι ποὺ λέμε, εἴμαστε εὐτυχεῖς. Δὲν φοβούμαστε. Ὅτι δὲν θὰ πεθάνω, ἐγὼ μέσα μου τὸ πιστεύω καὶ ἂς κάνει ὁ Θεὸς ὅ,τι θέλει. Καὶ ᾿γὼ θὰ πεθάνω βέβαια, ἀλλά, ὅταν πάω στὴν […]
Ἀγαπητὰ πνευματικά μου παιδιά, Τώρα ποὺ ἀκόμη ἔχω τὰ φρένας μου σώας θέλω νὰ σᾶς πῶ μερικὲς συμβουλές. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ὅλο στὶς ἁμαρτίες ἤμουνα. Καὶ ὅταν μὲ ἔστελνε ἡ μητέρα μου νὰ φυλάω τὰ ζῶα στὸ βουνό, γιατί ὁ πατέρας μου, ἐπειδὴ ἤμασταν πτωχοὶ εἶχε πάει στὴν Ἀμερική, γιὰ νὰ ἐργαστεῖ στὴ διώρυγα τοῦ […]
— Τί εἶναι ἡ προσευχή, Γέροντα; — Τίποτα, νά, τίποτα. — Τίποτα; — Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ βάσις. Τὴν ταπείνωση τὴν δίνει ὁ Θεός. Δὲν μπορεῖς νὰ τὴν ἀποκτήσεις μόνος σου. Δὲν γίνεται. Σοῦ τὴν δίνει Ἐκεῖνος. — Πῶς σοῦ τὴν δίνει, Γέροντα; — Ἔ, πρέπει νὰ κάνεις μερικὰ πράγματα. — Τί δηλαδή; — Ἔ, […]
ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ Ἐξαιρετικῆς σημασίας θεωρῶ μιὰν ἰδιαίτερη προσφορὰ τοῦ γέροντα Πορφυρίου, ἡ ὁποία δὲν ἀποκλείω νὰ εἶναι καὶ ἡ πλέον δυσανάγνωστη. Στὸν Πορφύριο ἀποδίδονται πλήθη ἰάσεων, κι ὅμως πιστεύω πὼς ἂν ὁ Πορφύριος ἰδωθεῖ ὡς θεραπευτὴς τότε δὲν θὰ γίνει κατανοητός. Τί ἐννοῶ; Ὑπάρχει ἕνα εἶδος ἀφηγήσεων γιὰ ἰάσεις ποὺ πραγματοποίησε, ἀφηγήσεις οἱ ὁποῖες […]
Ὅταν τοῦ εἶπα ὅτι φεύγω ὁριστικὰ γιὰ τὸ μοναστήρι καὶ ὅτι σὲ λίγες ἡμέρες θὰ μὲ χειροθετοῦσαν, σκίρτησε ὁ Γέροντας ἀπὸ χαρά. Πόσα δὲ μοῦ εἶπε καὶ δὲ μὲ συμβούλευσε αὐτὴ τὴ μέρα! Στὸ τέλος, ὅταν θὰ ἀποχαιρετιόμασταν, πῆρε πολὺ φυσικὰ τὸ χέρι μου καὶ τὸ φίλησε… Ἐγώ, ζώντας μέσα στὸ μυστήριο ποὺ μὲ περιέβαλλε, […]
Ὅλα τὰ κακὰ αἰσθήματα, ἡ ἀνασφάλεια, ἡ ἀπελπισία, ἡ ἀπογοήτευση, ποὺ πᾶνε νὰ κυριεύσουν τὴν ψυχή, φεύγουν μὲ τὴν ταπείνωση. Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει ταπείνωση, ὁ ἐγωιστής, δὲν θέλει νὰ τοῦ κόψεις τὸ θέλημα, νὰ τὸν θίξεις, νὰ τοῦ κάνεις ὑποδείξεις. Στενοχωρεῖται, νευριάζει, ἐπαναστατεῖ, ἀντιδρᾶ, τὸν κυριεύει ἡ κατάθλιψη. Ἡ κατάσταση αὐτὴ θεραπεύεται μὲ τὴ […]
