Ὁ Γέροντας ἦταν ἕνα ἐρημικὸ ἀηδονάκι, ποὺ δοξολογοῦσε μὲ τὴ ζωή του τὸ Θεὸ γιὰ τὸν κόσμο ποὺ ἔπλασε, καὶ τὸν εὐχαριστοῦσε γιὰ τὴν ἀγάπη ποὺ μᾶς χάρισε. Μοῦ θύμιζε αὐτὸ ποὺ εἶχα διαβάσει στὸ ἀναλόγιο στὸ μικρὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ὅταν τὸν ἐπισκέφθηκα στὰ Καλλίσια, τὴν πρώτη φορά: «Τοῖς ἐρημικοῖς ζωὴ μακαρία ἐστι, θεϊκῷ ἔρωτι πτερουμένοις». Ἀργότερα, σὲ μιὰ ἄλλη ἐπίσκεψή μου, […]
Θύελλα καὶ καπετάνιος (Εἰς φίλον παραπονεθέντα ὅτι δὲν ἐβοηθήθη παρὰ φίλου) Φίλτατέ μου, Μόλις πρὸ ὀλίγου μὲ κάποια, ὅπως διαισθάνθηκα, στενοχώρια μοῦ ἀνέφερες ὅτι ὁ φίλος σου Χ. σοῦ εἶπε ὅτι ἀδυνατεῖ νὰ σὲ βοηθήσει, γιατὶ δημιούργησες μόνος σου μία δυσχερὴ κατάσταση, στὴν ὁποία ταιριάζει, κατ’ αὐτόν, ἡ παροιμία: Ὅπως ἔστρωσες θὰ κοιμηθεῖς. Ναί, […]
“Μιὰ φορά, ὅταν ἤμουν δεκαέξι χρονῶν στὸ Ἅγιον Ὄρος, εἶδα ἕνα ὄνειρο. Πὼς βρισκόμουνα στὸν Παράδεισο καὶ μοῦ λέει ὁ Θεός: - Ἔ, εἶσαι εὐχαριστημένος; Τοῦ κάνω ἔτσι: Ὄχι - Ἄ, μοῦ λέει, τότε; Τοῦ λέω: Ἔτσι, ἐμένα μόνο; Πρέπει νὰ τοὺς βάλεις ὅλους”. Ὁ Ὅσιος Πορφύριος, πιστεύοντας στὴν παντοδυναμία καὶ στὴν βοήθεια τοῦ […]
«Πῶς μποροῦμε, Παπούλη μου, νὰ ἀγαπήσουμε τὸν Χριστό;» «Ἡ ἀγάπη μας πρὸς τὸν Χριστό, παιδί μου, πραγματοποιεῖται ὡς ἑξῆς: Σηκώνουμε τὸν ἐσωτερικό μας ἑαυτὸ πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἐπικαλούμεθα. Βλέποντας ὅμως τὴ φύση, τὰ δένδρα, τὰ λουλούδια, τὰ πουλιά, τὶς μέλισσες, τὰ ἄνθη, τὴ θάλασσα, τὰ ψάρια, τὰ ἄστρα, τὸ φεγγάρι, τὸν ἥλιο, καὶ […]
Οἱ γονεῖς ἑνὸς δύστροπου καὶ ἐπαναστατημένου παιδιοῦ, κατέφυγαν στὸν Γέροντα, περιγράφοντας τὴν κατάστασή τους καὶ ζητώντας ὁδηγίες γιὰ τὴν σωστὴ ἀντιμετώπισή της. Ὁ Γέροντας τοὺς ἔλεγε, τί πρέπει ἐκεῖνοι νὰ προσέξουν στὴν ζωή τους. Οἱ γονεῖς, κάθε τόσο, ἐπανέφεραν τὸ θέμα τοῦ παιδιοῦ τους, ἀλλὰ ὁ Γέροντας πάλι τοὺς μιλοῦσε γιὰ τὰ χριστιανικά τους καθήκοντα, […]
Μιὰ ἄλλη μέρα, ποὺ ἤμουν θλιμμένος, ἐπειδὴ δὲν συναντοῦσα ἀνταπόκριση ἀγάπης ἀπὸ μερικοὺς ἀνθρώπους, ὁ Γέροντας μοῦ εἶπε: «Σήμερα οἱ ἄνθρωποι ζητοῦν νὰ τοὺς ἀγαπήσουν καὶ γι᾿ αὐτὸ ἀποτυγχάνουν. Τὸ σωστὸ εἶναι νὰ μὴν ἐνδιαφέρεσαι ἂν σὲ ἀγαποῦν, ἀλλὰ ἂν ἐσὺ ἀγαπᾶς τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους. Μόνο ἔτσι γεμίζει ἡ ψυχή». * Καὶ τὸν […]
Οἱ γονεῖς ἑνὸς ἀγοριοῦ, ποὺ εἶχε πάθει νευρασθένεια, ἐπισκέφθηκαν τὸν Γέροντα, ζητώντας τὴν βοήθειά του γιὰ τὸ πρόβλημά τους. Ὁ Γέροντας “εἶδε” τὴν ψυχὴ τοῦ παιδιοῦ καὶ εἶπε: “Τὸ παιδί σας ἔχει πολὺ καλὴ ψυχή, καλύτερη ἀπὸ τὴ δική μου. Δὲν εἶναι ἄρρωστο, τραυματίσθηκε καὶ ἐπαναστάτησε, ἐξαιτίας τῆς δικῆς σας ὑπερηφάνειας καὶ τῶν […]
«Θέλω ὅ,τι ἔχω ἐγὼ νὰ τὸ ἔχετε κι ἐσεῖς», ἔλεγε συχνὰ ὁ Γέροντας. Καὶ ἄλλοτε: «Ἂς κάνουμε ὅλοι μαζὶ προσευχή, γιὰ νὰ περάσει τὸ αἱμάτωμα στὸ μάτι τοῦ ἀδελφοῦ μας». Καὶ τότε ἑνωνόταν ἡ ἀνάξια προσευχή μας μὲ τὴν ἁγία τοῦ Γέροντα προσευχὴ καὶ σὲ λίγο τὸ αἱμάτωμα ὑποχωροῦσε. Μᾶς ἀγκάλιαζε τότε γεμᾶτος χαρὰ καὶ […]
Ἦταν ψυχραμένος ἕνας μὲ τὴ γυναίκα του. Κουρασμένος τὸ μεσημέρι ἀπὸ τὴ δουλειά του, ποῦ νὰ πάω; λέει. Πῆγα στὴν Ἕλλη καὶ ξεκουράστηκα. — Ἀκοῦς, παιδί μου, ἀκοῦς; Κατάκοπος ἦταν. Πῆγε κουβέντιασαν… καὶ ξεκουράστηκε. Διότι ὑπῆρχε μέσα ἡ φλόγα τῆς ἀγάπης. Μεγάλο πράγμα αὐτό. Ἔχουμε ἐμεῖς θεῖο ἔρωτα γιὰ τὸν Χριστό; Νὰ εἴμαστε κατάκοποι, νὰ […]
— Οἱ ψυχικὲς ἀσθένειες εἶναι οἱ πιὸ εὔκολες νὰ θεραπευθοῦν. Ἂν ὅλα τὰ συναισθήματά σου τὰ στρέψεις πρὸς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἁγιάζονται. Μὲ τὴν ἴδια δύναμη ὁ ἅγιος θεραπεύει κι ὁ κακὸς σκοτώνει. Νά! (Ἁπλώνει τὰ χέρια ὁ Γέροντας καὶ σφίγγει τοὺς μῦς). Ὁ ἕνας γυμνάζει τὸ σῶμα του καὶ εἶναι δυνατός. Μπορεῖ νὰ βοηθήσει […]
Ὁ Γέροντας μοῦ ἀπαγγέλλει: — «Μὴ μοῦ ζητᾶς νὰ σ’ ἀγαπῶ, ἡ ἀγάπη δὲν ζητιέται. Μέσα στὰ φύλλα τῆς καρδιᾶς μονάχη της γεννιέται». Νὰ μοῦ πεῖς τώρα, πῶς γεννιέται. Ἔλα, πές μου. — Δὲν ξέρω, Γέροντα. Εἶναι ἕνα λογάκι. ἅμα στὸ πῶ, θὰ τὸ καταλάβεις ἀμέσως. «Μ’ ἀγαπᾶς; Ἄχ, δὲν μ’ ἀγαπᾶς. Νά, τὸ βλέπω, […]
(Περισσότερα γιὰ τὸν συνθέτη τοῦ τραγουδιοῦ ποὺ θὰ βρεῖτε παρακάτω) Ἡ ἀγάπη τοῦ Γέροντα δὲν εἶχε σύνορα, ἦταν ἀπεριόριστη. Ἐπεκτεινόταν σ’ ὅλα τὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, σ’ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, φίλους καὶ ἐχθρούς. Μοῦ ἔλεγε: “Τὸ στεφάνι τῆς ἀγάπης μας στοὺς φίλους μας ἔχει ξένα σώματα (ὑπολογισμό, ἀνταπόδοση, ματαιοδοξία, συναισθηματικὴ ἀδυναμία, ἐμπαθὴ συμπάθεια), ἐνῶ τὸ στεφάνι τῆς […]
Κύρια πηγή: www.steliospissis.com.cy Ο Στέλιος Πισής γεννήθηκε στη Λεμεσό, στην Κύπρο, το 1976 και από τα πέντε του χρόνια φάνηκε η κλίση και το ταλέντο του στη μουσική. Σήμερα βρίσκεται καθηλωμένος στο κρεβάτι, μη μπορώντας να κινήσει τίποτε άλλο πέρα από το ένα του δάκτυλο, αλλά γράφει μουσική και για συμφωνικές ορχήστρες. “Δοξάζω τον Θεό για […]
«Τὴν ὥρα ποὺ μπαίνει κάποιος νὰ ἐξομολογηθεῖ, τὸν… “κοιτάζω”. Ὅταν φεύγει, τὸν συνοδεύω μὲ προσευχή, τοῦ στέλνω τὴν ἀγάπη μου ὣς ἔξω. Eἶναι καλύτερα νὰ στέλνεις σιωπηλὰ τὴν ἀγάπη σου, παρὰ νὰ λὲς λόγια…» Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 171
“Ἔχει ὁ Θεὸς. Ἐκεῖ ποὺ ἀπελπίζεσαι, σοῦ στέλνει κάτι ποὺ δὲν τὸ περιμένεις…, ἀρκεῖ νὰ τὸν πιστεύεις καὶ νὰ τὸν ἀγαπᾶς. Ὅπως καὶ Ἐκεῖνος μᾶς ἀγαπᾶ καὶ φροντίζει γιὰ ἐμᾶς, ὅπως ὁ κάθε πατέρας γιὰ τὰ παιδιά του. Καὶ ὅλοι μας εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὅ,τι καλὸ ἔχουμε τὸ ἔχουμε ἀπὸ τὸν Θεό. Εἶναι […]
Ἀγαπητὰ πνευματικά μου παιδιά, Τώρα ποὺ ἀκόμη ἔχω τὰ φρένας μου σώας θέλω νὰ σᾶς πῶ μερικὲς συμβουλές. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ὅλο στὶς ἁμαρτίες ἤμουνα. Καὶ ὅταν μὲ ἔστελνε ἡ μητέρα μου νὰ φυλάω τὰ ζῶα στὸ βουνό, γιατί ὁ πατέρας μου, ἐπειδὴ ἤμασταν πτωχοὶ εἶχε πάει στὴν Ἀμερική, γιὰ νὰ ἐργαστεῖ στὴ διώρυγα τοῦ […]
