Πρέπει νὰ θέλει ὁ ἄλλος νὰ κάμει κάτι. Καὶ θυμᾶμαι τὸ γέροντα Πορφύριο ποὺ ἔλεγε:

«Ἐγὼ βρὲ δὲ μιλάω σὲ κανένα γιὰ τὸ Χριστό, ἐάν, δὲ θέλει, ἐὰν δὲ μοῦ τὸ ζητήσει». Καὶ δὲν τὸ ἔλεγε ἐγωιστικὰ ἀλλὰ ἀπὸ σεβασμὸ τῆς ἐλευθερίας τῶν ἄλλων. «Ἐγὼ προσεύχομαι γι᾿ αὐτούς, τοὺς κάνω καὶ θαύματα ἀκόμη, ἀλλὰ δὲν τοὺς μιλάω. Θέλω νὰ ἀνοίξει ἡ ψυχή τους καὶ νὰ μοῦ τὸ ζητήσουνε».

Κι ἔλεγαν οἱ ἄνθρωποι, εἰδικὰ οἱ νέοι: «Πρώτη φορὰ εἴδαμε παπὰ καὶ νὰ μὴ μᾶς μιλήσει καθόλου γιὰ Θεό». Ὅταν κάποια νέα του τὸ εἶπε μὲ ἀφέλεια, ἐκεῖνος τῆς ἀπάντησε ὡς ἑξῆς:

«Σὲ παρακαλῶ, Γεωργία παιδί μου, μὴ μὲ παρεξηγεῖς, ποὺ δὲν σοῦ μίλησα γιὰ τὸν Χριστό. Ἐγὼ δὲν τὸ ἔκανα αὐτὸ ἀπὸ ἀσέβεια ἀλλὰ ἀπὸ εὐσέβεια· γιατί ἐγὼ δὲν μιλῶ σὲ κανένα θρησκευτικά, ἂν δὲν μοῦ τὸ ζητήσει».

Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου”

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ: ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

----------------------------

Πληροφορίες γιὰ τοὺς τίτλους τῶν Ἐκδόσεων τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου μπορεῖτε νὰ βρεῖτε ἐδῶ