Ἐπειδὴ μοῦ ἄρεσε νὰ διαβάζω φιλοπατερικὰ βιβλία, ἀφιέρωνα πολὺ χρόνο σ᾿ αὐτά, ἀναβάλλοντας τὴν μελέτη τῶν πατερικῶν. Ὁ Γέροντας τὸ κατάλαβε, χωρὶς νὰ τοῦ τὸ πῶ. Σὲ μιὰ συζήτησή μας, μοῦ λέει αἰφνιδιαστικά:
— Εἶναι καιρὸς ν᾿ ἀφήσεις τὰ φιλοπατερικὰ καὶ ν᾿ ἀρχίσεις νὰ διαβάζεις, τακτικά, τὰ πατερικά. Ἀλλὰ μὴ νομίσεις, ὅτι φθάνει τὸ νὰ διαβάζεις τὰ πατερικά, πρέπει νὰ ἔχεις καὶ πνευματικὸ ὁδηγὸ στὸ διάβασμα αὐτό, γιὰ νὰ μὴ πλανηθεῖς.
Ὅταν ἄρχισα νὰ τὰ διαβάζω, βλέποντας τὸν ὄγκο τῶν βιβλίων, τὸν ρώτησα:
— Γέροντα, πότε θὰ προλάβω νὰ τὰ διαβάσω;
Ἐκεῖνος μοῦ ἀπήντησε:
— Σιγὰ-σιγά. Νὰ τὰ μελετᾶς προσερχόμενος, νὰ κρατᾶς σημειώσεις καὶ νὰ ἔρχεσαι νὰ μοῦ τὶς διαβάζεις, γιὰ νὰ κουβεντιάζουμε πάνω σ᾿ αὐτές. Ξέρεις, τὰ πατερικὰ μὲ ξεκουράζουν πολύ, ἐνῶ τὰ ἄλλα ποὺ ἀκούω, τὰ κοσμικά, τὰ προβλήματα, οἱ στενοχώριες, μὲ κουράζουν.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Κοντὰ στὸν Γέροντα Πορφύριο”
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ: ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ
----------------------------
Επιτρέπεται η αναδημοσίευσις του άρθρου, με την προϋπόθεση της αναφοράς του συνδέσμου (με link στην αντίστοιχη σελίδα του Porphyrios.net).