Τὸ 1989-90 ὁ Θ.Α. εἶχε ἐπισκεφθεῖ τὶς πολιτεῖες Βιργινία καὶ Β. Καρολίνα τῆς Ἀμερικῆς, ὅπου ἔκανε καὶ θρησκευτικὲς ὁμιλίες. Μεταξὺ τῶν ἀκροατῶν του ἦταν καὶ μία Ἑλληνίδα, ἡ ὁποία ἐπρόκειτο τότε νὰ ἐπισκεφθεῖ τὴν Ἑλλάδα καὶ τοῦ ἐζήτησε νὰ τῆς συστήσει κάποιον πνευματικό. Ὁ Θ.Α. τῆς συνέστησε τὸν Γέροντα Πορφύριο, τὸν ὁποῖο καὶ ἐγνώρισε ἐκείνη καὶ ὠφελήθηκε πολύ.
Ὅταν ἡ κυρία ἐπέστρεψε στὴν Ἀμερικὴ καὶ συνάντησε τὸν Θ.Α., φυσικὰ τοῦ ἀνέφερε ὅτι ἐγνώρισε τὸν Γέροντα Πορφύριο καὶ τὸν εὐχαρίστησε ποὺ τῆς τὸν συνέστησε. Μεταξὺ τῶν ἄλλων, εἶπε, τῆς ἔκαμε μεγάλη ἐντύπωση τὸ ὅτι τῆς περιέγραψε μὲ λεπτομέρειες τὸ σπίτι της στὴν Ἀμερική, τὸ κατάστημα ποὺ ἔχουν καὶ τὰ παιδιά της, ἐνῶ γιὰ ἕνα παιδί της τῆς εἶπε καὶ ὅτι ἔχει στὸ σῶμα του ἕνα χαρακτηριστικὸ σημάδι. Ἀλλ’ αὐτὴ ἐκείνη τὴ στιγμὴ δὲν ἔδωσε σημασία, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ἀνέφερε τίποτε στὸν Γέροντα. Διηγουμένη ὅμως περὶ τοῦ Γέροντος μὲ σεβασμὸ καὶ θαυμασμὸ γιὰ τὰ ὅσα τῆς εἶπε καὶ τῆς ἀποκάλυψε, ἀνέφερε ἐνώπιον καὶ τοῦ παιδιοῦ της ἐκείνου, ὅτι μόνο σὲ ἕνα σημεῖο ἔκαμε λάθος ὁ Γέρων Πορφύριος ∙ ὅτι εἶπε γιὰ τὸ παιδί της αὐτὸ ὅτι ἔχει στὸ σῶμα του ἕνα σημάδι. Τότε τὸ παιδί της συγκλονισμένο ὁμολόγησε ὅτι πράγματι εἶχε αὐτὸ τὸ σημάδι, ἀλλὰ δὲν εἶχε εἰπεῖ τίποτε στὴ μητέρα του, ποὺ λόγῳ τῆς ἡλικίας του δὲν εἶχε ἰδεῖ τὸ παιδί της γυμνὸ μετὰ τὴν παιδική του ἡλικία, ὁπότε καὶ τοῦ παρουσιάσθηκε τὸ σημάδι ἐκεῖνο (ἴσως κάποια ἐλιά).
Ἀλλ’ ἐνῶ ὣς τότε τὸ συγκεκριμένο παιδὶ ἦταν ἀδιάφορο ὡς πρὸς τὴν πίστη, τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἔγινε αἰτία καὶ ἀφετηρία νὰ θερμανθεῖ στὴν πίστη του καὶ νὰ συνδεθεῖ μὲ τὴν Ἐκκλησία ἐνεργά.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Κλείτου Ἰωαννίδη, “Ὁ Γέρων Πορφύριος. Μαρτυρίες καὶ Ἐμπειρίες“.
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ: ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ