Μιὰ μέρα διάβαζα ἕνα βιβλίο ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος, ποὺ ἔγραφε ὅτι κάποιος ἀσκητὴς χτυποῦσε σὲ ὥρα σαρκικοῦ πειρασμοῦ τὸ σῶμα του μὲ ἕνα ξύλο.

Πῆγα στὸν Γέροντα καὶ ἡ πρώτη του κουβέντα ἦταν ἡ ἑξῆς: Μὰ τί πράγματα εἶναι αὐτά; Νὰ δέρνει ὁ μοναχὸς τὸν ἑαυτό του μὲ τὸ ξύλο γιὰ νὰ ἀποφύγει τὴν πτώση του; Ἄλλα πράγματα χρειάζονται, προσευχή, ταπείνωση. Ἦταν ἡ ἀπάντηση σ’ αὐτὸ ποὺ εἶχα διαβάσει.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἰωάννη Μαρουσιώτη “Ὅσα εἶδα καὶ ἄκουσα ἀπὸ τὸν Γέροντα Πορφύριο“

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ “ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ“