Συνάντησα γιὰ πρώτη φορὰ τὸν μεγάλο Γέροντα στὶς 21 Φεβρουαρίου 1986. Τὴν ἡμέρα ἐκείνη γεννήθηκε πρόωρα στοὺς ὀκτώ, ἀντὶ στοὺς ἐννέα μῆνες τῆς κύησης ὁ δεύτερος γυιός μου καὶ εἶχε σοβαρὸ ἀναπνευστικὸ πρόβλημα. Ζοῦσα τότε μὲ τὴν οἰκογένειά μου στὴν Ἀθήνα, ὅπου σπούδαζα θεολογία.
Ἔτρεξα ἀμέσως στὸν Γέροντα Πορφύριο, γιὰ τὸν ὁποῖο εἶχα ἀκούσει τόσα καὶ τόσα ἐκπληκτικὰ πράγματα καὶ τοῦ ζήτησα νὰ μεσιτεύσει στὸν Θεὸ νὰ δοθεῖ μιὰ λύση στὸ πρόβλημα τοῦ παιδιοῦ μου. Μπαίνοντας στὸ δωμάτιο, ὅπου βρισκόταν ξαπλωμένος, ἔνιωσα μιὰ ἀπέραντη συγκίνηση, γιατὶ ἔνιωσα ὅτι βρισκόμουν μπροστὰ σ’ ἕνα ἅγιο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος πράγματι ζοῦσε κατὰ Θεὸν.
Εἶπα τὸ πρόβλημα στὸν Γέροντα, ὁ ὁποῖος ἀμέσως μοῦ εἶπε: «Νὰ πᾶς αὐτὴ τὴ στιγμὴ νὰ βρεῖς τοὺς γιατροὺς καὶ νὰ τοὺς πεῖς ν’ ἀφήσουν τὸ ὀξυγόνο στὸ παιδί σου, νὰ μὴ τοῦ τὸ ἀφαιρέσουν. Πάντως τὸ παιδί σου θὰ γίνει καλά, δὲν θὰ πάθει ἀπολύτως τίποτε».
Πράγματι, ἐπέστρεψα ἀμέσως στὴν Ἀθήνα, πῆγα στὸ νοσοκομεῖο, ὅπου βρισκόταν τὸ παιδί μου, βρῆκα τὴν προϊσταμένη ἀδελφὴ καὶ τῆς ζήτησα ν’ ἀφήσουν στὸ παιδί μου τὸ ὀξυγόνο. Ἡ ἀπάντησή της ἦταν: «Αὐτὸ εἶναι δουλειὰ δική μας. Ἐμεῖς γνωρίζουμε πόσο πρέπει ν’ ἀφήσουμε τὸ ὀξυγόνο στὸ παιδὶ καὶ πότε πρέπει νὰ τὸ ἀφαιρέσουμε».
Ἔφυγα ἀπὸ τὸ γραφεῖο τῆς προϊσταμένης, ἀνέβηκα στὸν πρῶτο ὄροφο τοῦ νοσοκομείου, βρῆκα τὸν γυναικολόγο, ὁ ὁποῖος εἶχε κάνει τὸν τοκετὸ καὶ τοῦ ζήτησα ν’ ἀφήσουν τὸ ὀξυγόνο στὸ παιδί. Ἡ ἀπάντησή του ἦταν: «Αὐτὸ εἶναι θέμα τῆς προϊσταμένης».
Στὴ συνέχεια πῆγα στὸ σπίτι μου. Στὶς δωδεκάμιση τὸ βράδυ μὲ εἰδοποίησαν νὰ πάω ἐπειγόντως στὸ νοσοκομεῖο, γιατὶ ἡ κατάσταση τῆς ὑγείας τοῦ παιδιοῦ μου ἦταν πολὺ σοβαρή. Ἐκεῖ μοῦ ἀνακοίνωσαν ὅτι τὸ παιδί μου εἶχε πάθει αἱμορραγία στοὺς πνεύμονες καὶ ὅτι οἱ ἰατροὶ δὲν μποροῦσαν νὰ κάνουν τίποτε. Κι αὐτὸ ἔγινε διότι εἶχαν ἀφαιρέσει τὸ ὀξυγόνο ἀπὸ τὸ παιδί, παρὰ τὸ ὅτι τοὺς εἶχα παρακαλέσει γιὰ τὸ ἀντίθετο.
Ἔτρεξαν τότε οἱ συγγενεῖς μου, ποὺ ἦταν ἐκεῖ, ἔφεραν ἕνα ἱερέα, βαπτίσαμε τὸ παιδὶ στὸν ἀέρα καὶ τοῦ δώσαμε τὸ ὄνομα τοῦ ἁγίου Στυλιανοῦ.
Τότε ἔγινε τὸ δεύτερο θαῦμα. Τὸ παιδί μου ἔγινε, ἀπὸ ἐκείνη τὴ στιγμή, τελείως καλά ∙ δηλαδη, πραγματοποιήθηκε καὶ τὸ δεύτερο, ποὺ μοῦ εἶπε ὁ Γέρων Πορφύριος: «Τὸ παιδί σου θὰ γίνει τελείως καλά, δὲν θὰ πάθει ἀπολύτως τίποτε».
π. Μιχαὴλ Μιχαήλ
ἐφημέριος τοῦ ἱ. ναοῦ Ἁγίας Τριάδος Λεμεσοῦ,
Θεολόγος
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Κλείτου Ἰωαννίδη “Ὁ Γέρων Πορφύριος. Μαρτυρίες καὶ Ἐμπειρίες“.
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ: ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ