Εἶχα πάει στὸν Παππούλη μιὰ μέρα ἕναν ἱερέα γιὰ ἕνα σοβαρὸ πρόβλημα ποὺ τὸν ἀπασχολοῦσε ἀπὸ καιρὸ καὶ δὲν μποροῦσε νὰ διακρίνει ἂν ἡ περίπτωση κάποιου προσώπου ἦταν νευρολογικῆς φύσεως ἢ κάποιο σύμπτωμα δαιμονισμοῦ. Ἂν καὶ πολὺ ἄρρωστος, τὴν ἡμέρα αὐτή, κατάλαβε τὸ πρόβλημά του καὶ τοῦ εἶπε:
- Εἶσαι ἐσὺ ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος νὰ ἐξορκίζεις καὶ νὰ ἐκδιώκεις τὰ δαιμόνια;
Τὴν περίοδο αὐτὴ ὁ ἀνωτέρω ἱερέας διάβαζε περισσότερο ἀπ’ ὅ,τι ἴσως ἔπρεπε ἐξορκισμοὺς γι’ αὐτὴ τὴν περίπτωση.
- Ὄχι, τοῦ λέει.
- Ἔ! Ἐφ’ ὅσον δὲν εἶσαι, γιατί τὰ ταράζεις μὲ τοὺς ἐξορκισμοὺς καὶ μετὰ ἀφήνεις τὸ θύμα τους ἕρμαιο νὰ τὸ βασανίζουν;
Ἄκουσε, πάτερ μου, συνέχισε ὁ Παππούλης. Αὐτὸ ποὺ γίνεται σήμερα, ποὺ μερικοὶ αὐτοχειροτονοῦνται ἐξορκιστὲς καὶ ἐξορκίζουν δημόσια καὶ παρουσίᾳ ἀκροατηρίου, εἶναι μεγάλη ἁμαρτία καὶ ἀπαράδεκτο. Δὲν ξέρεις ὅτι τὰ δαιμόνια πειράζουν καὶ τοὺς ὑγιεῖς ποὺ παρακολουθοῦν ἐξορκισμοὺς καὶ νομίζουν ὅτι εἶναι καὶ αὐτοὶ δαιμονισμένοι; Ἀλλὰ ἐκτὸς ἀπ’ αὐτὸ πειράζουν καὶ τοὺς ἱερεῖς, γιατὶ τοὺς ρίχνουν σὲ ἔπαρση. Τελευταῖα, πολλοὶ ἔρχονται σ’ ἐμένα, γιατὶ νομίζουν ὅτι ἔχουν δαιμονισθεῖ ποὺ παρακολουθοῦσαν κάποιο δημόσιο ἐξορκισμό, στὰ συγκεκριμένα στέκια. Πάτερ μου, εἶσαι νέος καὶ θὰ σοῦ πῶ κάτι: “Ἀνώτερα Μαθηματικά…”:
Ὅταν ὁ ἱερέας κάνει ἐξορκισμό, ἀπευθύνεται κατευθείαν στὸν δαίμονα καὶ μὲ τὴν ἱερατική του ἐξουσία τὸν προστάζει νὰ ἐξέλθει. Ἂν δὲν ἔχει συναίσθηση, παθαίνει καὶ ὁ ἴδιος ζημιά. Τὸ καλύτερο καὶ τὸ σωστό εἶναι, ἀντὶ νὰ προστάζει καὶ νὰ ἀπειλεῖ τὸν δαίμονα, νὰ προσεύχεται στὸν Θεό, διὰ μέσου τῆς θείας Λειτουργίας, τῶν μυστηρίων καὶ ἄλλων δεήσεων, νὰ στείλει τὴν χάρη Του στὸν παθόντα. Ἔτσι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ σὰν δροσιὰ σκεπάζει τὸν ἀσθενὴ καὶ ὁ ἱερέας δὲν κινδυνεύει νὰ παγιδευτεῖ ἀπὸ τὸν πειρασμὸ καὶ νὰ πέσει σὲ καμιὰ ἔπαρση ἢ πλάνη.
Προσοχή, δὲ λέω νὰ μὴ διαβάζονται καὶ ἐξορκισμοὶ σὲ ἀνθρώπους ποὺ δὲν μποροῦν νὰ βοηθήσουν καθόλου τὸν ἑαυτό τους, ἀλλὰ μὲ μεγάλη διάκριση καὶ καλύτερα σιωπηλά.
* * *
Μετὰ ἀπό λίγο καιρὸ ὁ ἴδιος ὁ ἱερέας μοῦ εἶπε: Πρόσφατα ἐπισκέφθηκα τὸ Ἅγιον Ὄρος. Πόση ἐντύπωση μοῦ ἔκανε ὅταν τὰ ἴδια λόγια ποὺ μοῦ εἶπε ὁ Γέροντάς σου, τὰ ἄκουσα καὶ ἀπὸ γνωστό, φωτισμένο καὶ διακριτικὸ γέροντα, τὸν π. Παΐσιο. Σίγουρα οἱ Ἅγιοι ξέρουν πῶς δροῦν τὰ δαιμόνια, πολὺ καλύτερα ἀπὸ ἐμᾶς.
“Διαβάζουν μερικοὶ φωναχτὰ τοὺς ἐξορκισμούς”, μοῦ ἔλεγε ὁ Γέροντας Παΐσιος, “λὲς καὶ τὰ δαιμόνια νὰ μὴν ἀκοῦν… Στὴν προσκομιδή, πάτερ μου, καρδιακὰ νὰ μνημονεύεις, παρακαλώντας τὸν Θεὸ νὰ βοηθήσει τὸν ἀσθενή”.
Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, σσ. 223-224