Ἡ ὑπακοὴ ποὺ προσφέρεται ἀπὸ τὸ πνευματικὸ παιδὶ στὸν ἀββὰ δὲν ἐπιβάλλεται, ἀλλὰ προσφέρεται μὲ ἐσωτερικὴ ἐλευθερία καὶ εἶναι ἑκούσια. Εἶναι καθῆκον τοῦ Γέροντα νὰ περιλάβει τὴ θέλησή μας στὴ δική του θέληση, ἀλλὰ αὐτὸ μπορεῖ νὰ γίνει, ὅταν ἐμεῖς ἐλεύθερα τὴν τοποθετήσουμε στὰ χέρια του. Δὲν διασπᾶ τὴ θέλησή μας, ἀλλὰ τὴν ἀποδέχεται ἐκ μέρους μας ὡς δῶρο. Εἶναι προφανὲς πὼς ἡ ὑποταγὴ ποὺ μᾶς ἐπιβάλλεται παρὰ τὴ θέλησή μας, στερεῖται κάθε ἠθικῆς ἀξίας. Ὁ Γέροντας ζητάει ἀπὸ τὸν καθένα μας νὰ προσφέρουμε στὸν Θεὸ τὴν καρδιά μας, ὄχι τὶς ἐξωτερικές μας πράξεις.
(Ἐπίσκοπος Κάλλιστος Ware, The Inner Kingdom, 143)