Στὸν χῶρο αὐτὸ μποροῦν ὅλα τὰ μέλη μας νὰ μοιραστοῦν μαζί μας τὶς ἐμπειρίες ποὺ ἔχουν ἀπὸ τὸν Γέροντα Πορφύριο.
Θὰ ξεκινήσουμε μὲ μιὰ φίλη ποὺ μᾶς βρῆκε στὸ facebook καὶ μᾶς ἐμπιστεύθηκε κάποιες ἀπὸ τὶς ἐμπειρίες της.
Μᾶς ἔγραψε λοιπόν:
“Σήμερα, γυρνώντας από τη θάλασσα μπήκα στο Ίντερνετ και ένιωσα σαν να με βρήκε ο Γέροντας με έναν τρόπο τόσο οικείο. Αυτή τη στιγμή μάλιστα περνώ κάποιες δύσκολες στιγμές, και γι’ αυτό ένιωσα πολύ όμορφα που σας βρήκα. Έτσι αποφάσισα να σας γράψω μερικές από τις εμπειρίες μου με τον Παππούλη.
Έχω μια φιλη που ασχολείται με τη μουσική και με είχε πάει μάλιστα κάποτε και στον Γέροντα, να τον γνωρίσω. Ο Γέροντας λοιπόν της είπε κάποια στιγμή πως οι κασέτες (τότε δεν υπήρχαν τα cd) που θα έβγαζε εκείνη θα φτάσουν κάποτε και στο εξωτερικό. Εκείνη παραξενεύτηκε όταν το άκουσε, το είπε και σε μένα και γελούσαμε.
Πέρασαν δέκα χρόνια από τότε και εγώ βρέθηκα ξαφνικά με κάποιους ανθρώπους από ένα μοναστήρι του εξωτερικού. Γνωρίστηκα με μια μοναχή με την οποία τώρα είμαστε πολύ φίλες και τις μίλησα για τις κασέτες της φίλης μου. Εκείνη ενδιαφέρθηκε να τις προμηθευτεί και έτσι τελικά “οι κασέτες της φίλης μου έφτασαν στο εξωτερικό)!!!
* * *
Ακόμη, μου διηγήθηκε πρόσφατα μια άλλη γνωστή μου ότι ένα φιλικό της ζευγάρι πήγαινε από μια πόλη της Ελλάδας προς τον Ωρωπό και κατά τη διαδρομή μάλωναν, διότι ο άνδρας ήθελε να περάσουν και από το μοναστήρι του π. Πορφυρίου, ενώ η γυναίκα του όχι.
Στο δρόμο σταμάτησαν κάπου για να ξεκουραστούν και ο σύζυγος αποκοιμήθηκε για λίγο, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει την οδήγηση. Είδε τότε στον ύπνο του τον Γέροντα να του δείχνει ένα βιβλίο και να του λέει: “Άμα θα πας στον προορισμό σου, θα σου δώσουν αυτό”.
Πριν φτάσουν στον Ωρωπό πέρασαν από κάπου και εκεί του έδωσαν ένα βιβλίο για τον Γέροντα. Ε, και μετά πέρασαν και από το μοναστήρι!
:)
Σᾶς εὐχαριστῶ
Λ…”