Ἀγαπητὰ πνευματικά μου παιδιά, Τώρα ποὺ ἀκόμη ἔχω τὰ φρένας μου σώας θέλω νὰ σᾶς πῶ μερικὲς συμβουλές. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ὅλο στὶς ἁμαρτίες ἤμουνα. Καὶ ὅταν μὲ ἔστελνε ἡ μητέρα μου νὰ φυλάω τὰ ζῶα στὸ βουνό, γιατί ὁ πατέρας μου, ἐπειδὴ ἤμασταν πτωχοὶ εἶχε πάει στὴν Ἀμερική, γιὰ νὰ ἐργαστεῖ στὴ διώρυγα τοῦ […]
Τόσο στὴν προσωπική μας ζωή, ὅσο καὶ στὴ ζωὴ τοῦ τόπου μας καὶ τῆς ἀνθρωπότητος, ἔβλεπε σημάδια ἐλπίδας. Ἕνα βράδυ ποὺ τοῦ εἴχαμε ἐμπιστευθεῖ τὴ θλίψη μας καὶ τὴ στενοχώρια μας γιὰ τὰ ὅσα συνέβαιναν γύρω μας, μᾶς ἐκμυστηρεύθηκε: “Ἡ ἐποχή μας εἶναι σὰν τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τότε ὁ κόσμος εἶχε φθάσει σὲ μιὰ ἄθλια κατάσταση. Ὁ Θεὸς ὅμως, μᾶς λυπήθηκε. Καὶ τώρα δὲν πρέπει ν’ ἀπελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα ἀπὸ τὴ συμφορὰ νὰ ἐμφανίζεται κάποιος πολὺ σπουδαῖος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ συνεγείρει καὶ θὰ ἑνώσει τὸν κόσμο πρὸς τὸ καλό” (Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 82)
Στὴν Κρύα Βρύση. —Θέλει προσοχὴ ἡ νοερὰ προσευχή, εἶναι λεπτὸ πρᾶγμα. Νὰ λὲς τό, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, κάμποση ὥρα, ὕστερα νὰ σηκώνεις τὰ μάτια, νὰ κοιτᾶς αὐτὰ τὰ ὡραῖα βουνά, ὕστερα πάλι τὴν εὐχή. Γιατὶ στὴν ἀρχὴ ὅλα χρειάζονται γιὰ νὰ βοηθήσουν τὸν ἄνθρωπο. Ὁ Γέροντας κόβει κάτι κίτρινα λουλουδάκια, μᾶς τὰ δίνει νὰ τὰ […]
Στὸν Ἅγιο Νικόλαο Καλλισίων ὁ Γέροντας εἶχε νοικιάσει ἕνα ἀγρόκτημα ἀπὸ τὴν Ἱ. Μ. Πεντέλης. Ἕνας ἄνθρωπος προσπαθοῦσε μὲ διάφορα τεχνάσματα νὰ διώξει τὸν Γέροντα ἀπὸ τὸ κτῆμα, γιὰ νὰ τὸ ἀγοράσει αὐτός. Ὁ π. Πορφύριος ὅμως δὲν ἤθελε νὰ φύγει ἀπὸ ἐκεῖ, ὁπότε ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἔφτασε σὲ ἀπειλὲς καὶ βιαιοπραγίες ἐναντίον του. Μία […]
