Ὅταν τοῦ εἶπα ὅτι φεύγω ὁριστικὰ γιὰ τὸ μοναστήρι καὶ ὅτι σὲ λίγες ἡμέρες θὰ μὲ χειροθετοῦσαν, σκίρτησε ὁ Γέροντας ἀπὸ χαρά. Πόσα δὲ μοῦ εἶπε καὶ δὲ μὲ συμβούλευσε αὐτὴ τὴ μέρα! Στὸ τέλος, ὅταν θὰ ἀποχαιρετιόμασταν, πῆρε πολὺ φυσικὰ τὸ χέρι μου καὶ τὸ φίλησε… Ἐγώ, ζώντας μέσα στὸ μυστήριο ποὺ μὲ περιέβαλλε, […]
Ὅλα τὰ κακὰ αἰσθήματα, ἡ ἀνασφάλεια, ἡ ἀπελπισία, ἡ ἀπογοήτευση, ποὺ πᾶνε νὰ κυριεύσουν τὴν ψυχή, φεύγουν μὲ τὴν ταπείνωση. Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει ταπείνωση, ὁ ἐγωιστής, δὲν θέλει νὰ τοῦ κόψεις τὸ θέλημα, νὰ τὸν θίξεις, νὰ τοῦ κάνεις ὑποδείξεις. Στενοχωρεῖται, νευριάζει, ἐπαναστατεῖ, ἀντιδρᾶ, τὸν κυριεύει ἡ κατάθλιψη. Ἡ κατάσταση αὐτὴ θεραπεύεται μὲ τὴ […]
Κάτι, στὸ ὁποῖο πολὺ ἐπέμενε ὁ Γέρων Πορφύριος, ἰδίως ὅσο ἀφοροῦσε τοὺς νέους, ἦταν ἡ ἐργασία. Δὲν δεχόταν νὰ εἶναι κανένας ἀργόσχολος ἢ ἀδιάφορος ἢ ἀπρόσεκτος. Ἀπέδιδε πάρα πολὺ μεγάλη σημασία σ’ αὐτὸ τὸ θέμα. Ἤθελε ἀνθρώπους ἐργατικοὺς καὶ δημιουργικούς. Ὁ Γέρων Πορφύριος ἤθελε νὰ κινοῦνται οἱ ἄνθρωποι, νὰ χρησιμοποιοῦν συνεχῶς ὅλα τὰ μέλη τοῦ […]
Ὁ Γέροντας ζοῦσε τὴν ἀγάπη τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ μὲ τὸ κριτήριο τῆς ἀγάπης αὐτὴς τὰ ἀξιολογοῦσε ὅλα. Κάποτε τοῦ μιλοῦσα γιὰ τὴν ἠθικὴ κρίση τῆς ἐποχῆς μας, ἡ ὁποία, μὲ τὰ ἐκπληκτικὰ ὀπτικοακουστικὰ μέσα τηλεπικοινωνίας, ἔχει πάρει τὴ μορφὴ παγκόσμιας ἐπιδημίας δαιμονικῆς ἀποστασίας, ποὺ δὲν ἔχει προηγούμενο στὴν ἱστορία, ἀπὸ πλευρᾶς ἐκτάσεως καὶ βάθους […]
Ὁ Γέρων Πορφύριος εἶπε σὲ κάποιον ἐπισκέπτη του ὅτι ἔβλεπε πὼς κάτι κακὸ εἶχε κάνει στὴ ζωή του. Ἐκεῖνος τοῦ ἀπάντησε ὅτι δὲν ἔνιωθε νὰ τὸν ἐνοχλεῖ ἡ συνείδησή του σὲ ὁτιδήποτε κι ὅτι τριάντα τόσα χρόνια ποὺ βρισκόταν στὴν Ἀθήνα, ὅπου εἶχε ἕνα ἐμπορικὸ κατάστημα, ὑπῆρξε ἕνας τίμιος ἔμπορος. Δὲν θυμόταν ὁ ἄνθρωπος νὰ […]
Σὲ συγγενῆ νευροπαθοῦς, ὁ Γέροντας συνιστοῦσε νὰ προσέχει τὸν ἑαυτό του, μήπως μολυνθεῖ κι ἐκεῖνος. Σὲ ἐρώτησή του, πῶς μπορεῖ νὰ συμβεῖ αὐτό, ἀφοῦ αὐτὴ ἡ ἀρρώστια δὲν εἶναι κολλητική, ὁ Γέροντας ἀπάντησε: “Δὲν εἶναι ἔτσι ὅπως τὸ λές. Τὰ ἄυλα μικρόβια τῆς νευρασθένειας πετᾶνε, πετᾶνε ὅπως τὰ κουνούπια καὶ προσβάλλουν τὴν ψυχή. (Ἔκανε ἀναπαράσταση […]
Σὲ μία ἀπὸ τὶς πολλὲς ἐπισκέψεις μου στὸ Ἅγιον Ὄρος συνάντησα καὶ τὸν πατέρα Χριστοφόρο, ὁ ὁποῖος εἶχε τὴ συγκλονιστικότατη ἐμπειρία νὰ δεῖ ζωντανὸ μπροστά του τὸν Ἅγιο Γεώργιο καὶ νὰ μιλήσει μαζί του. Καθὼς τὸ ἀφηγούμην, λοιπόν, αὐτὸ στὸ Γέροντα Πορφύριο, ἄρχισε νὰ κλαίει. Τόσο πολὺ εἶχε συγκινηθεῖ, ποὺ σὲ μιὰ στιγμὴ μοῦ λέει: […]
Γ.Π.: Τὸ 1989 εἶχα πάει στὰ Ἱεροσόλυμα γιὰ ἕνα ἰατρικὸ συνέδριο. Στὴ διάρκεια τῶν ἡμερῶν, ποὺ ἤμουν ἐκεῖ, πῆγα τρεῖς φορὲς καὶ προσκύνησα στὸν Πανάγιο Τάφο. Ἐπιστρέφοντας στὴν Ἀθήνα, πῆγα στὸ Γέροντα, χωρὶς νὰ τοῦ πῶ τίποτε γιὰ ἐκεῖνο τὸ ταξίδι μου. Πῆγα, γιὰ νὰ τοῦ κάνω καρδιογράφημα. Μοῦ εἶπε νὰ πάω κοντά του κι […]
Κ. Ι.: Εἶναι ἐκπληκτικὰ αὐτά, ποὺ μᾶς εἴπατε, κύριε Παπαζάχο. Γ.Π.: Αὐτὴ ἡ ἱστορία, ἡ ἀφήγησή της, ὑπῆρξε, ὅπως σᾶς εἶπα, ἡ πρώτη μου ἀμοιβὴ ἀπὸ τὸ Γέροντα Πορφύριο. Κ. Ι.: Πολὺ σπουδαία ἀμοιβή, πράγματι. Γ.Π.: Καὶ ξέρετε, κύριε Ἰωαννίδη, τί μοῦ ἦρθε στὸ μυαλὸ ὅταν πρωτάκουσα αὐτὴ τὴν ἱστορία καί, φυσικά, κάθε φορὰ ποὺ […]
