ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ Ἐξαιρετικῆς σημασίας θεωρῶ μιὰν ἰδιαίτερη προσφορὰ τοῦ γέροντα Πορφυρίου, ἡ ὁποία δὲν ἀποκλείω νὰ εἶναι καὶ ἡ πλέον δυσανάγνωστη. Στὸν Πορφύριο ἀποδίδονται πλήθη ἰάσεων, κι ὅμως πιστεύω πὼς ἂν ὁ Πορφύριος ἰδωθεῖ ὡς θεραπευτὴς τότε δὲν θὰ γίνει κατανοητός. Τί ἐννοῶ; Ὑπάρχει ἕνα εἶδος ἀφηγήσεων γιὰ ἰάσεις ποὺ πραγματοποίησε, ἀφηγήσεις οἱ ὁποῖες […]
Χ.Μ.Π.: Κάποια φορὰ εἶχα πάρει μὲ τὸ αὐτοκίνητό μου στὸ Γέροντα Πορφύριο ἕνα Ἁγιορείτη μοναχό, πολὺ πνευματικὸ ἀσκητή. Ἡ συνομιλία τους, στὴν ὁποία ἤμουν κι ἐγὼ παρών, περιεστράφη γύρω ἀπὸ τὸ θέμα τῆς προσευχῆς. Ὁ μοναχὸς ρώτησε τὸ Γέροντα Πορφύριο πῶς πρέπει νὰ προσευχόμαστε. Ὁ Γέροντας ρώτησε μὲ τὴ σειρά του τὸ μοναχὸ πῶς προσεύχεται […]
ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ Ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι ἡ ἀνθρωπολογία τοῦ Πορφυρίου δημιουργεῖ δυνατότητες γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς ἀθέατης ἁγιότητας, ἐκείνης, δηλαδή, τῆς ἁγιότητας, τὴν ὁποία οὔτε κὰν μπορεῖ νὰ ὑποψιαστεῖ ἡ στενάχωρη θρησκευτικότητα. «Οἱ ψυχὲς οἱ πεπονημένες, οἱ ταλαιπωρημένες, ποὺ ταλαιπωροῦνται ἀπὸ τὰ πάθη τους, αὐτὲς κερδίζουν πολὺ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν χάρι […]
Μοῦ ἔλεγε ὁ Παππούλης: “Ὅσο πιὸ μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεὸ εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τόσο πιὸ πολὺ στενοχωριέται καὶ ταλαιπωρεῖται ἀπὸ διάφορα πράγματα. Πρέπει νὰ πηγαίνουμε στὸν πνευματικόι μας ὅταν ἔχουμε κάτι ποὺ μᾶς βασανίζει”. “Νὰ ἐξομολογεῖσαι τακτικὰ καὶ καλά, γιατὶ καὶ Πατριάρχης νὰ εἶσαι, ἂν δὲν ἐξομολογεῖσαι, δὲν σώζεσαι”, μοῦ εἶπε μιὰ ἄλλη φορά. Ἔλεγε […]
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ Θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι τὴν ἀγάπη ὁ Πορφύριος τὴν νοοῦσε ὅπως τὴν φανέρωνε ἡ σάρκωση τοῦ Χριστοῦ: ὄχι ὡς ἀδάπανο αἴσθημα, ἀλλὰ ὡς συμμετοχὴ στὴν ὀδύνη τοῦ ἄλλου. «Νὰ ἀγαπάεις καὶ νὰ πονάεις», ἔλεγε. «Νὰ πονάεις γι’ αὐτὸν ποὺ ἀγαπάεις. Ἡ ἀγάπη κάνει κόπο γιὰ τὸν ἀγαπημένο». Μιλώντας […]
Τὸ νὰ τρῶμε καὶ νὰ πίνουμε ἀπ’ ὅλα ὅσα μᾶς παραθέτουν, εὐχαριστώντας τὸν Θεό, δὲν εἶναι καθόλου ἀντίθετο μὲ τὴν πνευματικὴ γνώση· γιατὶ ὅλα τὰ δημιουργήματα εἶναι πολὺ καλά. Τὸ νὰ ἀπέχουμε ὅμως εὐχαρίστως ἀπὸ τὰ πολλὰ καὶ εὐχάριστα φαγητά, αὐτὸ εἶναι δεῖγμα μεγαλύτερης πνευματικῆς διακρίσεως καὶ γνώσεως. Ὡστόσο, δὲν θὰ καταφρονήσουμε εὐχαρίστως τὰ εὐχάριστα […]
Ὁ Γέροντας μοῦ μιλοῦσε, ὄχι γιὰ κάποια ἀποσπασματικὴ καλή μας προσπάθεια, ἀλλὰ γιὰ ἕνα ἀποφασιστικό, ὁριστικὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν παλιὰ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας στὴν καινούργια ζωὴ τῆς ἁγιότητας, κατὰ τὴν ὁποία ἐμεῖς ζοῦμε ἐν Χριστῷ καὶ ὁ Χριστὸς ἐν ἡμῖν καὶ γι’ αὐτὸ τὸ πέρασμα χρειαζόταν νὰ δώσουμε ὅλες μας τὶς δυνάμεις. Μιὰ φορὰ μὲ […]
Ἡ κυρία Ἀ.Σ., πνευματικὸ παιδὶ τοῦ ὁσίου Γέροντος Πορφυρίου, ἀφηγεῖται ἕνα θαυμαστὸ γεγονός, ποὺ μᾶς ἀποκαλύπτει τὴν δυνατὴ πίστη ἀλλὰ καὶ τὴν εὐαισθησία τοῦ ὁσίου Γέροντος καὶ μᾶς ταξιδεύει σὲ ὀνειρικοὺς κόσμους τοῦ ἐπέκεινα, ὅπου αἴρεται ἡ νομοτελειακὴ τάξη τοῦ φυσικοῦ κόσμου καὶ ἡ παραδοξότητα τῶν φαινομένων προκαλεῖ τὸν ὀρθὸ λόγο: «Τὸ φθινόπωρο τοῦ 1986 […]
ΟΙ ΔΥΟ ΑΓΑΠΕΣ Ὅπως προανέφερα, βασικὴ πεποίθηση τοῦ γέροντα Πορφυρίου ἦταν ὅτι τὸ σκοτάδι τὸ διώχνει τὸ ἄναμμα τοῦ φωτός. Ὅτι, μὲ ἄλλα λόγια, ἡ οὐσία τῆς χριστιανικῆς ζωῆς εἶναι ἡ πραγμάτωση τῆς ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ θεμελιώδες στοιχεῖο τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, ἐνῶ ὅλα τὰ ἄλλα στοιχεῖα της (ὅσο, ἐνδεχομένως, θαυμαστὰ καὶ ἔκτακτα κι […]
Ο όσιος Γέρων, αντιμετώπιζε με ιδιαίτερη αγάπη και παρακλητική διάθεση τους καρκινοπαθείς. Εξέταζε με προσοχή την περίπτωση τους, προσπαθούσε να προχωρήσει σε δρόμους διαγνωστικούς, και μελετούσε γενικά τη φοβερή αυτή νόσο της εποχής μας. Είχε ο ίδιος προσβληθεί από τον καρκίνο. Μέσα του ήταν διάσπαρτη η νόσος, και όμως, όπως ο ίδιος έλεγε, είχε κατορθώσει να αποκοιμίσει […]
Τὸ πεδίο, λοιπόν, ὅπου κατ’ ἐξοχὴν ἔζησε καὶ ἔδρασε ὁ Γέροντας Πορφύριος ἦταν τὸ πιὸ πολυάνθρωπο καὶ ποικιλόμορφο τμῆμα τῆς Ἑλλάδας: τὸ κέντρο τῆς πόλης τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἡ εὐρύτερη περιοχή της. Ἐδῶ χρειάζεται νὰ προσέξουμε τὸ ἑξῆς: Ἡ ἐγκατάστασή του στὸν κόσμο δὲν ἦταν πράξη κατ’ οἰκονομίαν, δὲν ἦταν παρέκκλιση. Ἦταν ἡ κυρίως ἀποστολή […]
Ἡ θεολογικὴ μελέτη τῆς ζωῆς καὶ τῆς διδασκαλίας συγχρόνων προσώπων τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ στερεώματος εἶναι μιὰ ἰδιότυπη ἄσκηση. Θὰ τὴν ὀνόμαζα «ἄσκηση στὴ συνάντηση μὲ τὸ σήμερα», ὑπὸ τὴν ἔννοια ὅτι πασχίζεις νὰ διακρίνεις ποιὰ ρεύματα συνθέτουν τὴν τρέχουσα συγκυρία, νὰ ἀφουγκραστεῖς τί ἰδιαίτερο κομίζει κάθε παρουσία, νὰ διαγνώσεις συγκλίσεις καὶ ἀποκλίσεις, νὰ νοήσεις τὴ θεολογία […]
ΒΙΟΣ και ΠΟΛΙΤΕΙΑ τοῦ Ὁσίου Γέροντος ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ Εὐαγγέλου Καραδήμου Μια φορά, όταν ήμουν δεκαέξι χρονών στο Αγιον Όρος, είδα ένα όνειρο. Πως βρισκόμουνα στον Παράδεισο και μου λέει ο Θεός: - Έ, είσαι ευχαριστημένος; Του κάνω έτσι: Όχι - Ά, μου λέει, τότε; Του λέω: Έτσι, εμένα μόνο; Πρέπει να τους βάλεις όλους. […]
Συχνὰ οἱ προσκυνητὲς ζητοῦσαν ἀπὸ τὸν Γέροντα νὰ προσευχηθεῖ γιὰ ἐκείνους καὶ γιὰ ἀγαπημένα τους πρόσωπα καὶ πάντοτε ὁ Γέροντας ὑποσχόταν πὼς θὰ τὸ πράξει. Μοῦ γεννήθηκε ἡ ἀπορία: Πῶς μπορεῖ ὁ Γέροντας νὰ θυμᾶται ἑκατοντάδες ὀνόματα; Μιὰ μέρα ποὺ μιλούσαμε γιὰ τὴν προσευχή, στρέφεται ξαφνικὰ καὶ μοῦ λέει: - Θὰ μὲ ρωτήσεις ἴσως, πῶς […]
Γιὰ νὰ διορθώσει σ’ ἕναν ἀδελφὸ τὰ πολλὰ ἐλαττώματά του, ὅπως καὶ σὲ ὅλους μας, ἔπαιρνε ὁ Γέροντας παραδείγματα ἀπὸ τὴ φύση καὶ τὴ ζωή του καὶ τοῦ ἔλεγε: - Νὰ ξέρεις, παιδί μου, τίποτε δὲν ἔγινε εἰκῆ καὶ ὡς ἔτυχε. Ὅλα ἔχουν τὸν σκοπό τους. Καὶ τίποτε δὲν γίνεται χωρὶς νὰ ὑπάρχει αἰτία. Οὔτε […]
Ὁ σεβάσμιος Γέρων δὲν ἦταν μόνο διδάσκαλος τοῦ Εὐαγγελίου, παιδαγωγὸς τῶν νέων ἀνθρώπων καὶ φωτισμένος ἀπὸ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ σύμβουλος τῆς οἰκογένειας. Ἦταν ἐπιπλέον καὶ μία εὐαίσθητη, λεπτὴ καὶ ποιητικὴ φύση. Ἀγαποῦσε τὰ πουλιά, ἀγαποῦσε τὰ ἄνθη, τὸν συγκινοῦσε ἡ φύση. Τοῦ ἄρεσε νὰ ξυπνᾶ τὰ πρωινὰ καὶ νὰ βλέπει τὸν ἥλιο νὰ ἀναδύεται […]
