Βρέθηκα τελευταία σε μια κεντρική εκκλησία των Αθηνών και έζησα βαθύ πόνο. Την ώρα πού κοινωνούσαν οι Αρχιερείς και οι Ιερείς, γύρω μου είχαν στηθεί «πηγαδάκια» -και όχι από ανθρώπους χωρίς παιδεία.. Δέκα βήματα από το Άγιο Ποτήριο, και οι «τρελές αγελάδες» με το «ουράνιο των Βαλκανίων» εκάλυπταν την παρουσία του Κυρίου. Η θλιβερή αυτή […]
Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δίνεται στὸν Χριστὸ ξεπερνάει τὶς δυσκολίες χωρὶς νὰ φθείρεται Μοῦ εἶπε ἀκόμη ὁ Παππούλης: “Ὁ ἄνθρωπος, ποὺ δίνει τὴν καρδιά του στὸν Χριστό, ὅπως ὁ Μοναχός, αὐτὸς γίνεται ἄλλος ἄνθρωπος. Ἀνοίγει ὁ νοῦς του, γίνεται ἄλλος ἄνθρωπος. Ἀνοίγει ὁ νοῦς του, γεμίζει μὲ Χριστό. Ἀκούεις; Μὲ καταλαβαίνεις; Μὲ τὸν Χριστό. Καὶ ὅταν […]
Ζῶ μὲ τὸν φόβο τῶν παρατηρήσεων Ἤμουν στενοχωρημένος γιὰ μερικὲς παρατηρήσεις καὶ ἐπιπλήξεις ποὺ μοῦ ἔκαναν, ἐνῶ μέσα μου δὲν καταλάβαινα ὅτι ἔφταιγα. - Μὰ γιατί, Γέροντα, συνέχεια μὲ μαλώνουν; Μὲ τὸ παραμικρὸ ὁ Γέροντας στὸ Μοναστήρι, αὐτὲς τὶς μέρες μοῦ κάνει παρατηρήσεις. Μοῦ ἔρχονται οὐρανοκατέβατες ξαφνικά, ἐνῶ ἐγὼ νόμιζα ὅτι ἔκανα καλά. Μέσα μου […]
“Μακριὰ ἀπὸ τὴ ζήλεια. Τὸν κατατρώγει τὸν ἄνθρωπο. Ἀπὸ φθόνο, μιὰ μοναχὴ πρὸς ἄλλη, τὴν φαντάστηκε νὰ ἀσχημονεῖ μὲ τὸν πνευματικό, καὶ τὸ ἔλεγε σὰν πραγματικότητα. Ὅλα γίνονται στὸν φθονερὸ ἄνθρωπο. Ἐγὼ τὰ ἔζησα. Οἱ ἄνθρωποι μὲ εἶχαν γιὰ καλὸ καὶ ἐρχόντουσαν πολλοὶ γιὰ νὰ ἐξομολογηθοῦν. Καὶ μοῦ τὰ ἔλεγαν μὲ εἰλικρίνεια. Μακριὰ ἀπὸ αὐτὰ […]
Μικράκι εἶναι, ὅμως… πολλὰ καταλαβαίνει! Ἔλεγε ὁ σοφὸς Γέροντας Πορφύριος ὅτι οἱ γονεῖς πρέπει νὰ προσέχουν τὴ συμπεριφορά τους, ἀκόμη καὶ μπροστὰ στὰ νήπια καὶ δὲν πρέπει νὰ σκέπτονται καὶ νὰ λένε: “μικράκι εἶναι καὶ δὲν καταλαβαίνει”. “Προσέξετε’, ἔλεγε, “ἕνα μικρὸ παιδάκι, ποὺ ἀρκουδίζει, πῶς κοιτάζει ἀπὸ πάνω μέχρι κάτω τὸν ὁποιοδήποτε νέο ἐπισκέπτη ποὺ […]
Μοῦ ἔλεγε κάποια μέρα: “Ἔρχονται σε μένα καμιὰ φορὰ καὶ ἀγόρια καὶ κορίτσια. Τὰ καημένα τὰ παιδιὰ καὶ τί δὲν ἔχουν κάνει, ὅλες τὶς ἁμαρτίες τις σαρκικὲς τὶς ἔχουν κάνει, μὰ ἐγὼ τ’ ἀγαπῶ”. Ὁ Γέροντας δὲν δικαιολογοῦσε τὶς πράξεις τῶν παιδιῶν. Τὶς χαρακτήριζε ὡς σαρκικὲς ἁμαρτίες, ἀλλὰ συγχρόνως τὰ ἀγαποῦσε σὰν πολύτιμες ψυχὲς “ὑπὲρ […]
Ὁ Γέροντας στὸ σοβαρό, ἀλλὰ καὶ λεπτὸ θέμα τῶν σχέσεων τῶν δύο φύλων, ἦταν πατερικὰ διακριτικός. Δὲν μποροῦσε κανεὶς νὰ τοῦ προσδώσει τὸ συμβατικὸ χαρακτηριστικὸ τοῦ αὐστηροῦ ἢ τοῦ ἐπιεικῆ, διότι ἁπλὰ ἦταν σωστός. Βρισκόταν ἔξω καὶ πάνω, τόσο ἀπὸ τὴ δαιμονολογία τῆς σεξοκεντρικῆς ἠθικῆς τῶν “αὐστηρῶν”, ὅσο καὶ ἀπὸ τὸν ἀγγελισμὸ τοῦ ἐρωτικοῦ ἐξαγνισμοῦ […]
Δὲν εἶναι ὅλοι παλιάνθρωποι, ἐκεῖνοι ποὺ κάνουν ἐγκλήματα Ἀκόμη κι ἂν εἶναι ἀναίσθητος, ἂν θέλετε, ποὺ ἐλάχιστοι εἶναι οἱ πωρωμένοι καὶ οἱ ἀναίσθητοι. Οἱ ἄλλοι βρίσκονται σὲ μιὰ δύσκολη ὥρα, ἀτείχιστοι, καὶ τοὺς ἁρπάζει τὸ κακὸ καὶ τοὺς βάζει καὶ κάνουν τὰ μύρια ὅσα. Ἔτσι ἔλεγε ὁ Γέροντας Πορφύριος: “Δὲν εἶναι, βρέ, ὅλοι φονιάδες, οὔτε […]
Ἕνα ἀπόγευμα ξεκινήσαμε μιὰ παρέα γιὰ τὰ Καλλίσια. Ἔξω ἀπὸ τὸ κελὶ τοῦ Γέροντα, στὴν αὐλή, συναντήσαμε πλῆθος προσκυνητῶν ποὺ περίμεναν. Ἤμασταν τελευταῖοι. Ὅταν ἦλθε ἡ σειρά μας, εἶχε νυχτώσει. Τὸν εἴδαμε ἕνας ἕνας κι ὅταν τελειώσαμε, ὁ Γέροντας μᾶς ξεπροβόδισε ὣς ἔξω ἀπὸ τὸ Μοναστήρι. Ἂν καὶ κατάκοπος, ἔδειχνε εὐδιάθετος. Ἦταν μιὰ ὄμορφη καλοκαιρινὴ […]
Ἡ κοπέλα μὲ τὸ “σοῦπερ μίνι” ἔχει ὑπέροχη ψυχή! Πρὸ ἐτῶν, ὅταν ὁ Γέροντας ὑπηρετοῦσε ἀκόμη στὴν Πολυκλινικὴ Ἀθηνῶν, μιὰ μέρα, καθὼς περπατοῦσε στὴν περιοχὴ τῆς Ὁμόνοιας μαζὶ μὲ δύο δικές του κοπέλες, πνευματικά του παιδιά, εἶδε ἀπὸ ἀπέναντι νὰ ἔρχεται μιὰ νεαρὴ μὲ προκλητικὴ ἐμφάνιση. Φοροῦσε τὸ γνωστὸ “σοῦπερ μίνι”, ποὺ ἦταν μόδα. Μόλις […]
Συστηματικὴ ἐνασχόληση μὲ τὴ νοερὰ προσευχὴ προϋποθέτει, κατὰ τὴ διδασκαλία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, πρῶτον, ἔμπειρο Γέροντα ποὺ θὰ παρακολουθεῖ τὸν ἀσκούμενο, καὶ δεύτερον, ψυχὴ καθαρὴ ἀπὸ ἐγωισμό, μνησικακία, ἀντιπάθειες, θέλημα, κενοδοξία καὶ τὰ παρόμοια. Πολὺ τόνιζε τὴν ἀνάγκη γιὰ τὴν ἐκτέλεση τῶν παραδεδομένων ἀκολουθιῶν, γιὰ τὸ διάβασμα τῶν ὕμνων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὥστε ἡ συμβουλή […]
