Ἐσωτερικὴ ἀντίδρασις — Ὁ θροῦς ἀπὸ τὴν Σοφία Σολομῶντος. Ὁ θροῦς τοῦ ἑνὸς ἐπηρεάζει τὴν ψυχὴ τοῦ ἄλλου. Συμβουλεύεις μιὰ μητέρα νὰ μὴν μιλήσει στὸ παιδί της ὅταν ἐκεῖνο ἀντιδρᾶ. Καὶ τὸ ἐφαρμόζει. Μέσα της, ὅμως, ἔχει θροῦν ἀντιστάσεως ἢ καὶ πιὸ πολὺ ἀκόμη. Καὶ τὸ παιδὶ πάλιν ἀντιδρᾶ. Αὐτὸ ποὺ […]
— Δὲν ἔπρεπε νὰ πάψουν νὰ μαθαίνουν στὰ παιδιὰ τὴν παλιὰ γλῶσσα. Εἶναι ψυχολογικοὶ οἱ λόγοι ποὺ δυσκολεύουν τὰ παιδιὰ στὴν μάθηση, ὄχι πὼς εἶναι δύσκολο νὰ μάθουν τὰ ἀρχαῖα. Καὶ ἦταν μιὰ σπουδαία ἄσκηση αὐτὴ γιὰ τὰ παιδιά. Μιὰ ἐξάσκηση τοῦ νοῦ. Ἡ γλῶσσα εἶναι σπουδαῖο πράγμα. Ἔχουν πεῖ τόσο βαθιὰ πράγματα σ’ αὐτὴ […]
— Νὰ γράψεις βίους ἁγίων. Εἶναι ὡραῖο ν’ ἀσχοληθεῖς. Ἔχεις γράψει; — Ναί, νὰ σᾶς διηγηθῶ. [...] — Καλὰ εἶναι, ἀλλὰ νὰ διαβάσεις κι ἄλλους συναξαριστὲς καὶ νὰ τοὺς πλουτίσεις. Νὰ γράψεις, ἂς ποῦμε, καὶ γιὰ τὰ βιώματα τῆς ἁγίας Μαρίας, ὄχι μόνο τὰ γεγονότα. νὰ τὰ δουλέψεις τὰ κείμενα γιὰ μερικοὺς μῆνες, […]
[1985] — Ἄκουσέ με. Ὅ,τι σοῦ λέω εἶναι πράγματα ποὺ τὰ ἔζησα. μετὰ τὰ συμπλήρωσα μὲ τὴν λίγη διόραση ποὺ μοῦ ἔδωσε ὁ Θεός. Ὅ,τι ἔβλεπα, ἤθελα νὰ τὸ μάθω. Ἔβλεπα σὲ μιὰ βιτρίνα κάτι, πήγαινα νὰ ρωτήσω, ποῦ τὸ βρῆκαν, σὲ ποιό ἐργαστήρι τὸ ἔφτιασαν καὶ ζητοῦσα νὰ μοῦ δείξουν τὸν τρόπο τῆς κατασκευῆς. […]
«Θέλω ὅ,τι ἔχω ἐγὼ νὰ τὸ ἔχετε κι ἐσεῖς», ἔλεγε συχνὰ ὁ Γέροντας. Καὶ ἄλλοτε: «Ἂς κάνουμε ὅλοι μαζὶ προσευχή, γιὰ νὰ περάσει τὸ αἱμάτωμα στὸ μάτι τοῦ ἀδελφοῦ μας». Καὶ τότε ἑνωνόταν ἡ ἀνάξια προσευχή μας μὲ τὴν ἁγία τοῦ Γέροντα προσευχὴ καὶ σὲ λίγο τὸ αἱμάτωμα ὑποχωροῦσε. Μᾶς ἀγκάλιαζε τότε γεμᾶτος χαρὰ καὶ […]
Ὁ Γέροντας Πορφύρος ἀπέφευγε τὴν ὀξύτητα στὶς ἐκφράσεις. Συνιστοῦσε πάντα ὅλα νὰ γίνονται ἁπαλὰ καὶ χωρὶς βία. — Οἱ τρομακτικὲς μορφὲς ποὺ παίρνει ὁ πονηρὸς καὶ παρουσιάζεται στὸν χριστιανό, ὀφείλονται πολὺ συχνὰ στὸν βίαιο τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖον ὁ πιστὸς πολεμᾶ τὰ πάθη του, ἔλεγε. Τὸ πνεῦμα τοῦ κακοῦ δὲν ἔχει μορφή. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ […]
Τέλειωσα τὸ διάβασμα τῶν σημειώσεων αὐτῶν, παραμυθητικῶν καὶ κατανυκτικῶν. Ἐξῆλθα γιὰ λίγο ἀπὸ τὰ δαιδαλώδη μονοπάτια τῶν λογισμῶν μου. Ξαναβρῆκα σ’ αὐτὲς τὴν ἅπλα καὶ τὴν ἁπλότητα τοῦ ταπεινοῦ πνεύματος τοῦ σεβαστοῦ ἁγίου Γέροντα Πορφυρίου. Ξαναθυμήθηκα ὄχι τὸ τί πρέπει νὰ κάνω, ἀλλὰ τὸ πῶς. «Ὅταν χτίζεις γιὰ νὰ χτίζεις, φτιάνεις τὸν τάφο σου. Ὅταν […]
Ἐργασία καὶ μάθησις — Οἱ τσιγγάνοι παίζουν βιολὶ καὶ παίζοντας ἐργάζονται. Καταλαβαίνεις; Εἶναι ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν τὴν ἔφεση νὰ σπουδάζουν ὡς τὸ τέλος τῆς ζωῆς τους. — Εἶναι καλὸ αὐτό; — Ναί, εἶναι καλό. Διότι καταρτίζονται. Διότι ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ μάθει καὶ πῶς νὰ πεθάνει. Μπαίνουμε στὴν ζωή, μπαίνουμε καὶ στὸν θάνατο. Οἱ ἁπλοί […]
Διαβάζω στὸν Γέροντα τὸ κείμενο «Διήγησις περὶ ἀγάπης πάνυ ὠφέλιμος» ἀπὸ τὸ Μηναῖον τοῦ Σεπτεμβρίου (8η τοῦ μηνός), ὅπου, μεταξὺ ἄλλων, ἀναφέρονται καὶ τὰ ἑξῆς: «… τί τοῖς λογισμοῖς δι’ ἐμὲ πολιορκῇ καὶ ταράττῃ, ὦ ἄνθρωπε;». Καὶ ὁ Γέροντας σχολιάζει: — Μ’ ἀρέσει αὐτὴ ἡ γλῶσσα. Δὲν τὴν καταλαβαίνω μ’ εὐκολία, ἀλλὰ μ’ ἀρέσει. Μοῦ […]
Ὁ σαρκικὸς ἔρωτας μέσα στὸν γάμο βοηθάει στὸν πνευματικό. Εἶναι δύσκολο νὰ σοῦ τὸ ἐξηγήσω. Ἀλλὰ μέσα στὸν γάμο ὁ σαρκικὸς ἔρωτας γίνεται πνευματικός, μεταβάλλεται. Δὲν μπορῶ νὰ σοῦ τὸ διατυπώσω. Σιγὰ-σιγὰ τὸ ζευγάρι ἑνώνεται πολὺ καὶ μὲ τὸν σαρκικὸ ἔρωτα καὶ μὲ τὸν πνευματικό· προχωρεῖ πρὸς τὸν πνευματικὸ καὶ στὸ τέλος μένει αὐτός, ὁ […]
— Ὅταν ἀγαπήσεις τὸν Χριστό, δὲν χρειάζεται οὔτε νὰ καθίσεις σὲ σκαμνί, οὔτε νὰ σκύψεις γιὰ νὰ προσευχηθεῖς. Τὸ μυστικὸ εἶναι ἕνα: Νὰ βάλεις στόχο τὸν Χριστό. Νὰ προσεύχεσαι. Μπορεῖ οἱ ἄλλοι νὰ ποῦν ὅτι αὐτὸ δὲν γίνεται, πὼς εἶναι ἀόριστα πράγματα αὐτά, ἀπρόσιτα. Καὶ ὅμως, ἡ μυστικὴ ἐπικοινωνία μὲ τὸ θεῖον, ἡ μυστικὴ ζωή, […]
— Οἱ ψυχικὲς ἀσθένειες εἶναι οἱ πιὸ εὔκολες νὰ θεραπευθοῦν. Ἂν ὅλα τὰ συναισθήματά σου τὰ στρέψεις πρὸς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἁγιάζονται. Μὲ τὴν ἴδια δύναμη ὁ ἅγιος θεραπεύει κι ὁ κακὸς σκοτώνει. Νά! (Ἁπλώνει τὰ χέρια ὁ Γέροντας καὶ σφίγγει τοὺς μῦς). Ὁ ἕνας γυμνάζει τὸ σῶμα του καὶ εἶναι δυνατός. Μπορεῖ νὰ βοηθήσει […]
Ὁ Γέροντας μοῦ ἀπαγγέλλει: — «Μὴ μοῦ ζητᾶς νὰ σ’ ἀγαπῶ, ἡ ἀγάπη δὲν ζητιέται. Μέσα στὰ φύλλα τῆς καρδιᾶς μονάχη της γεννιέται». Νὰ μοῦ πεῖς τώρα, πῶς γεννιέται. Ἔλα, πές μου. — Δὲν ξέρω, Γέροντα. Εἶναι ἕνα λογάκι. ἅμα στὸ πῶ, θὰ τὸ καταλάβεις ἀμέσως. «Μ’ ἀγαπᾶς; Ἄχ, δὲν μ’ ἀγαπᾶς. Νά, τὸ βλέπω, […]
— Ὁ πνευματικὸς ἀγώνας εἶναι αὐτός: Νὰ μεταμορφώνεις ὅ,τι σοῦ συμβαίνει σὲ καλό. Ἂν ἔχεις θλίψη, νὰ δίνεσαι στὴν προσευχή. Σιγά-σιγὰ θὰ μπορεῖς νὰ θεραπεύεις ὅλες σου τὶς ἀδυναμίες. Ἡ θλίψη σου γίνεται χαρά. Δὲν εἶναι παραμύθια ὅσα σοῦ λέω. Γίνονται! Τώρα, δύσκολο νὰ εὐχαριστήσεις τοὺς γονεῖς σου. Σᾶς χωρίζουν παλιὲς καταστάσεις. Ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος […]
Σὲ ἐρώτησή μου γιὰ ἀφαίμαξη σὲ περιπτώσεις ὑπέρτασης. — Ὅταν βράζει τὸ νερό, δὲν χύνουμε νερό. Τραβᾶμε τὴν χύτρα ἀπὸ τὴν φωτιά. Ἄ, καλὰ τὸ εἶπα αὐτό. Καλὸ παράδειγμα βρῆκα! Μοῦ ἄρεσε! Τὸ συμπαθητικὸ νευρικὸ σύστημα φέρνει βραδυκαρδία. Τὸ παρασυμπαθητικὸ ταχυκαρδία. Ἔτσι ὁ Θεὸς τὰ ἔχει κανονίσει γιὰ νὰ ἐπέρχεται ἰσορροπία. Ἡ πηγὴ τῆς ἀρρώστιας […]
